Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

Πάμε και ότι βγει!!!

     Στασιμότητα… Πολλοί την ζητούν, λίγοι την έχουν και ακόμη πιο λίγοι την εκτιμούν! Κάποιες φορές είναι καλή λίγη στασιμότητα, λίγη ηρεμία και γαλήνη! Κάποιες φορές όμως σε πνίγει η τόση στασιμότητα! Σε πνίγει  η τόση σιγουριά και δεν αντέχεις άλλο τα ίδια και τα ίδια… Χρειάζεσαι κάτι να σου αλλάξει λίγο την ήρεμη ζωή σου!!! Θέλεις κάτι να σε κάνει να ξεχάσεις, κάτι να νιώσεις και πάλι ζωντανός! Ιδικά όταν όλη σου η ζωή είναι συνεχώς έντονη από γεγονότα , δεν γίνεται όλα έτσι ξαφνικά να είναι ήρεμα... Η στασιμότητα και η ηρεμία ποτέ δεν μπόρεσαν να χαρακτηρίσουν ακριβώς την ζωή μου και ούτε θα το κάνουν τώρα!!! Και εκεί που τα έχεις όλα βαρεθεί και σου φαίνονται όλα  ίδια σου έρχεται μια τρελή ιδέα! Καθόμουνα λοιπόν με μια φίλη ένα πρωινό, ημέρα Τρίτη 14 Μαΐου 2013, και αναπολούσα παλιά καλά ταξίδια… Αθήνα, Ρώμη, Μαδρίτη, ήθελα να φύγω… Ήθελα να πάω κάπου, ένα ταξίδι να με κάνει να ξεχάσω τα πάντα και τους πάντες! Η επόμενη εβδομάδα ήταν η καλύτερη περίοδος για να πηγαίναμε κάπου για να ξεδώσουμε λίγο… Αλλά εγώ ήθελα να φύγω εκείνη την ώρα! Όχι αύριο, όχι την άλλη εβδομάδα, ήθελα εκείνο το λεπτό να πάρω την βαλίτσα μου και να φύγω να πάω μακριά από όλους και απ’ όλα! Ήθελα την ησυχία μου, ήθελα να σκεφτώ μόνη μου τι πραγματικά ήθελα… Ήθελα να ξυπνήσω επιτέλους από αυτό τον εφιάλτη που ζούσα και να νιώσω πάλι ζωντανή!




     Προορισμός: Ibiza, Ώρα Αναχώρησης: Σε 3 ώρες.
Δύο άτομα ήμασταν αρκετά για να περάσουμε τέλεια και για να έχουμε ξεκούραστες μα και διασκεδαστικές διακοπές μακριά από όλα! Μέσα σε μία ώρα είχαμε ετοιμάσει βαλίτσες και φύγαμε κατευθείαν για το αεροδρόμιο χωρίς να έχουμε  κάνει κράτηση σε ξενοδοχείο για να μείνουμε την νύχτα αλλά και χωρίς να ξέρουμε τίποτα για το νησί! Μία ώρα μόνο… Τι να πρωτοκάνεις σε μία ώρα? Σε ποιόν να το πεις πρώτα, και τι να πεις βασικά? Όλα αυτά ήθελα να αποφύγω, όλα αυτά δεν ανέχομαι και δεν ανεχόμουν!!! Δεν ήθελα να εξηγήσω τίποτα σε κανέναν, τίποτα! Δεν ήθελα να δικαιολογηθώ σε κανέναν, δεν ήθελα να απολογηθώ σε κανέναν και πάνω απ’ όλα δεν ήθελα να δώσω αναφορά για το τι θα κάνω και με ποιον θα το κάνω! Ήθελα να είμαι ελεύθερη και να μην φοβάμαι τι θα πουν οι άλλοι, ήθελα να είμαι ο εαυτός μου 100% όλη την ώρα! Όχι ότι δεν είμαι ο εαυτός μου, αλλά κάποιες φορές χρειαζόμαστε όλοι λίγο ‘χώρο’ να είμαστε ελεύθεροι! Ήθελα να χαλαρώσω από όλα όσα πέρασα τον τελευταίο μήνα και τίποτα δεν θα ήταν καλύτερο από ένα ταξίδι στην Ίμπιθα με την κατάλληλη παρέα πάντα! Ήθελα απλά να μην σκέφτομαι τίποτα και να χαλαρώσω, ήθελα να εκφράζομαι ελεύθερα επιτέλους! Να μην κρύβω τα συναισθήματά μου, τις σκέψεις μου! Ούτε να κρύβω την χαρά μου μα ούτε και την λύπη μου! 



     Μόνο και μόνο ο αέρας του αεροδρομίου με εξίταρε… Από το αεροδρόμιο είχα καταλάβει ότι αυτό το ταξίδι ήταν αυτό που χρειαζόμουν!!! Η ατμόσφαιρα μύριζε ήδη ελευθερία! Οι τρελοί επιβάτες του αεροπλάνου, οι χαλαροί αεροσυνοδοί και η επίδραση 1-2 ποτηριών κρασιού τα έκαναν όλα πιο χαλαρά και πιο διασκεδαστικά! Και φτάνουμε εκεί… Στο νησί της ξεγνοιασιάς, στο νησί της ελευθερίας, στο νησί που δεν πείραζε να ήμασταν χαλαρές και δεν πείραζε να ήμασταν χαμένες, που δεν πείραζε αν δεν είχαμε σχέδια και αν δεν ξέραμε ούτε καν που θα μέναμε… Δεν πείραζε που ήμασταν αργοπορημένες, ή που ήμασταν λίγο πολύ καλά ντυμένες, δεν πείραζε αν φωνάζαμε, αν περπατούσαμε ξυπόλυτες στην άμμο, δεν πείραζε πόσα λεφτά θα ξοδέψουμε, αν είχαμε αργήσει για το πάρτι, δεν πείραζε αν πίναμε λίγο παραπάνω, δεν πείραζε αν δεν ξέραμε που πηγαίναμε, δεν πείραζε αν δεν ξέραμε κανέναν ή αν δεν καταλαβαίναμε πολύ καλά Ισπανικά!!!! Το κυριότερο δεν πείραζε που ήμασταν ο εαυτός μας! Ο εαυτός μας χωρίς ταμπέλες, χωρίς στραβά βλέμματα, παράπονα και γκρίνιες! Ελεύθερες, χαλαρές, χωρίς ταμπού, χωρίς πρέπει και μη και κυρίως χωρίς υποχρεώσεις! Αυτό χρειαζόμουν και αυτό χρειάζονται όλοι!!!  Ελευθερία!





     Μέναμε στο Bora Bora και από εκεί πήγαμε Playa de Salinas, Playa den Bossa, Ibiza town και την τελευταία μέρα πήγαμε San Antonio! Ότι και να πω θα είναι λίγο! Τα μέρη που πήγα, τα μέρη που είδα, ήταν σαν μια ζωγραφιά! Η μυρωδιά της θάλασσας, η φιλική ατμόσφαιρα που είχαν όλοι στο νησί και η ηρεμία που επιτέλους ένιωθα δεν περιγράφετε με μια λέξη.. Ούτε με εκατό, αλλά ούτε και με 1000 λέξεις!! Μια εικόνα χίλιες λέξεις! Καθόμουνα εκεί στο Cafe del Mar και τα λόγια ήταν περιττά! 


     Η μουσική που είχαν εκεί ήταν ανάλογη της θέας του ηλιοβασιλέματος. Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτή την θέα? Ακόμη και εγώ που δεν είμαι και τόσο ρομαντική καθόμουν εκεί και το έβλεπα χωρίς να μιλώ, χωρίς να πω ούτε λέξη! Το έβλεπα και σκεφτόμουνα χίλια πράγματα ταυτόχρονα! Θυμήθηκα τον λόγο που έφυγα τόσο βιαστικά από εκεί που ήμουνα, θυμήθηκα αυτούς που άφησα πίσω μου, θυμήθηκα  όλα αυτά που είχα να κάνω, θυμήθηκα όλα αυτά που ήθελα να ξεχάσω!  Αλλά ότι και να θυμόμουν, τίποτα δεν μπορούσε να μου χαλάσει την ψυχολογία! Τίποτα δεν μπορούσε πλέον να με επηρεάσει! Ότι είχε γίνει μέχρι τώρα έγινε, δεν μπορούσα να αλλάξω το παρελθόν μου, ήταν ήδη εκεί, ήταν ήδη γραμμένο! Αυτό όμως που μπορούσα να αλλάξω ήταν το παρόν και το μέλλον μου. Δεν μπορούσα να αφήνω το παρελθόν, να μου καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μου! Είχα ήδη χάσει χρόνο με το να σκέφτομαι όλα όσα είχαν συμβεί και όλους αυτούς που με πλήγωσαν! Ήταν καιρός να κοιτάξω μπροστά και να αφήσω πίσω μου ότι με πλήγωνε και ότι με κρατούσε πίσω! Ήταν καιρός να αρχίσω και πάλι να ζω! 



Video: Cafe del Mar Ibiza Sunset / Cantoma - Marisi

     Το ταξίδι αυτό με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα και να δω πολλά πράγματα διαφορετικά απ’ ότι τα έβλεπα τόσο καιρό! Κάποιες φορές κολλάμε σε λάθος καταστάσεις ή σε λάθος ανθρώπους που δεν πρέπει ενώ γύρω μας υπάρχουν τόσες πολλές ευκαιρίες! Κατάλαβα ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από ένα μέρος ή έναν άνθρωπο ή μια κατάσταση! Έχει τόσα πράγματα πιο σημαντικά που πρέπει να μας απασχολούν και που έχουν περισσότερη αξία! Δεν πρέπει να κολλούμε σε καταστάσεις που μας στεναχωρούν και να μας αρρωσταίνουν!! Η ζωή έχει τόσα ωραία πράγματα να μας προσφέρει και δεν πρέπει να κολλούμε σε όλα αυτά που δεν μπορούν να μας προσφέρουν χαρά και ικανοποίηση! Αυτό ισχύει για φιλικές σχέσεις αλλά και για τις σχέσεις μας γενικά!!! Μπορούμε να έχουμε τόσες επιλογές στη ζωή μας και τόσες ευκαιρίες.. Γιατί να κολλάμε σε αυτές που δεν μας αξίζουν ή σε αυτές που μας ρίχνουν κάτω και μας πληγώνουν μέρα με την μέρα? 



     Πρέπει να κοιτάμε λίγο πιο ανοιχτά και λίγο πιο μακριά! Πρέπει όμως και εμείς οι ίδιοι να είμαστε πιο ανοιχτοί σε νέα πράγματα αλλά και να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε νέα πράγματα στην ζωή μας! Ακόμη είναι σημαντικό να αφήνουμε πίσω το παρελθόν μας, όποιο και να είναι αυτό, να ξεπερνάμε τους φόβους μας και να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε στη ζωή μας… Χωρίς να φοβόμαστε τι θα πουν οι άλλοι και τι θα νομίζουν οι άλλοι για μας! Η ζωή είναι δική μας και πρέπει να την ζήσουμε όπως εμείς επιθυμούμε! Η ευτυχία είναι ένας θεσμός που εξαρτάτε από εμάς τους ίδιους και είναι στο χέρι μας να την επιλέξουμε!!! Ο καθένας από εμάς ορίζει από μόνος του το μέλλον του και την ζωή του!

Και πάνω απ’ όλα πρέπει να μην ξεχνάμε να ζούμε!
Skorpinazzz
xxx