Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Άνθρωποι Μόνοι ...

     Άνθρωποι Μόνοι ...
  Δεν μου αρέσει αυτή η φράση... Μου προκαλεί στεναχώρια και απογοήτευση.... Απογοήτευση ότι μέσα από εκατομμύρια ανθρώπους που υπάρχουν στην γη υπάρχουν Άνθρωποι Μόνοι ... Ακόμη...

     Το τραγούδι αυτό το είχα ακούσει για πρώτη φορά από μία φίλη... Η αλήθεια είναι ότι αυτό το τραγούδι σε αγγίζει από την πρώτη στιγμή που το ακούς!!! Σε κάνει να ανατριχιάζεις ολόκληρη!!! Σε διαπερνά και σου αγγίζει την καρδιά σε όποια φάση της ζωής σου και να είσαι....γιατί λέει αλήθειες... αλήθειες που εγώ προσωπικά θέλω να κρύψω και δεν θέλω να το παραδεχτώ...

     Μπορεί να είσαι ανάμεσα σε ένα μεγάλο πλήθος έξω στον δρόμο, στην δουλειά, στο cafe, στο γήπεδο, στα καταστήματα, μπορεί να είσαι με φίλους ή απλά γνωστούς και όμως να νιώθεις ότι είσαι τελείως μόνος!!! Και τελικά τι είναι καλύτερο να είσαι μόνος γενικά ή να είσαι με παρέα και φίλους??? Και αν είσαι με παρέα και πάλι νιώθεις το ίδιο κενό να σε καταβάλλει τότε τι κάνεις????  

     Το να νιώθεις μόνος ανάμεσα σε ένα πλήθος και ότι δεν έχεις φίλους ή έστω κάποιο να μπορείς να μιλήσεις άνετα μαζί του και να σε καταλάβει είναι το χειρότερο!!! Το να ξέρεις όμως ότι υπάρχουν άνθρωποι, που μπορεί να είναι και φίλοι σου, τόσο κοντά σου και όμως στην ουσία να είναι τόσο μακριά αυτό είναι ακόμα χειρότερο!!! 

     Τι φταίει? Τι είναι αυτό που σκορπά τόσο πόνο παντού???? Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ !!! Έχουμε γίνει όλοι πιο εγωιστές και ακόμη πιο πολλοί περήφανοι!!!! Σκεφτόμαστε το εγώ μας πιο πολύ από το τι είναι καλό για όλους!!! Έχουμε όλοι κλειστεί σε κάστρα χτίζοντας τοίχους τριγύρω μας για να μην μπορεί κανείς να μπει μέσα!!! Δεν υπάρχουν πλέον οι λέξεις συμπόνια, ανθρωπιά και βοήθεια στα λεξιλόγια μας... Όλοι κοιτάμε την πάρτι μας χωρίς να βλέπουμε τις συνέπειες των πράξεων μας!!! Μας νοιάζει να περνάμε μόνο εμείς καλά!! Έχουμε μάτια και αυτιά, περπατάμε στο δρόμο και όμως δεν βλέπουμε, μας μιλάνε και δεν ακούμε... 

     Αφού είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε την μοναξιά μας γιατί δεν το κάνουμε??? Γιατί να μην γίνουμε όλοι λιγότερο εγωιστές , λιγότερο περήφανοι και περισσότερο ανεκτικοί και μεγαλόψυχοι!!! Ας σκεφτούμε και λίγο τους άλλους τριγύρω μας!!!! Όλοι έχουμε περάσει αρκετά! Όλοι έχουμε πληγωθεί αρκετά και   σε όλους έτυχαν πάρα πολλά, αλλά ας ξαναπροσπαθήσουμε... Ας δώσουμε περισσότερες ευκαιρίες στους ανθρώπους δίπλα μας, ας δώσουμε πιο ουσιαστική σημασία στους γύρω μας, να είμαστε μαζί τους και στο σώμα μα και στην ψυχή!!!! Ας περάσουμε τα όρια μια φορά, ας ξεπεράσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και να κάνουμε μια τρέλα και ίσως να αξίζει τον κόπο... Ίσως και πάλι όχι... ίσως πάλι να πληγωθείς και να σε εκμεταλλευτούν αλλά θα αξίζει η διαδρομή!!!!! Και θα αξίζει περισσότερο να είσαι εκεί έξω και να προσπαθείς παρά να συμβιβάζεσαι με την μοναξιά σου!!!! Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε το πώς περνάμε την ζωή μας αλλά και με ποιους!!! 

     Τόσοι άνθρωποι είναι κρίμα να είναι μόνοι....Ας βγούμε λοιπόν έξω να ενώσουμε τις μοναξιές μας!!! :)

Κάπως έτσι ανακαλύφθηκαν και οι λέξεις  ΦΙΛΙΑ και ΕΡΩΤΑΣ !!!!

Φιλιά!!!
xxxxx

Άνθρωποι Μόνοι...


θα τους δεις να κλαίνε κρυφά
είναι άνθρωποι μόνοι
θα σου πουν πως είναι καλά
μα είναι άνθρωποι μόνοι
Συχνά, θα βρίσκουν χαρά μόνο στη δουλειά τους
θα αγαπούν πολύ τα παιδιά, δεν θα ‘ χουν δικά τους
Μην τους μοιάσω πόσο φοβόμουν
να σ’ είχα για πάντα ευχόμουν
Κι εγώ…
κι εγώ που μπορεί να είχα σχεδιάσει αλλιώς τη ζωή
τώρα κι εγώ τον κόσμο μου εδώ...

με μόνους ανθρώπους τον φτιάχνω και ζω
Προτιμούν να μένουν μισοί να μη δοκιμάζουν
πως θα ήταν απ’ την αρχή το εγώ να μοιράζουν
κρατούν μια θέση κρυφή για τον άνθρωπό τους
για όποιον έφυγε μακριά και ζει στο όνειρό τους
Μην τους μοιάσω πόσο φοβόμουν
να σ’ είχα για πάντα ευχόμουν
Κι εγώ…
κι εγώ που μπορεί να είχα σχεδιάσει αλλιώς τη ζωή
τώρα κι εγώ τον κόσμο μου εδώ
με μόνους ανθρώπους τον φτιάχνω και ζω....


Inspired by one good friend...

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Forever young!! I wanna be forever young!!! :)

     Η δύναμη του χρόνου......

     Πολλοί φυσικοί, μαθηματικοί , ακόμα και λαοί ολόκληροι από τα αρχαία χρόνια πέρασαν μέρες ολόκληρες και χρόνια προσπαθώντας να εξηγήσουν και να υποδείξουν την δύναμη του χρόνου.
     Το ερώτημα είναι , τελικά τί είναι ο χρόνος? Κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει με ακρίβεια αυτή την ερώτηση. Κι αν κάποιος προσπαθήσει να το κάνει... τότε ένα άλλο ερώτημα γεννιέται... Ποιός καθορίζει τον χρόνο τελικά???

     Η ιστορία αυτή είναι γνωστή σε όλους λίγο πολύ. Το ερώτημα όμως παραμένει και από αυτή την γνωστή ιστορία μου έχει μείνει κάτι...ο νόμος της σχετικότητας. Εγώ σε αυτό θα βασιστώ για να απαντήσω το ερώτημα αυτό. Στην φυσική ο χρόνος είναι σχετικός με την ύλη, την ενέργεια, την βαρύτητα.. Στην ζωή όμως με τί είναι σχετικό? Ποιός είναι αυτός που θα καθορίσει πόσος χρόνος χρειάζεται για να κάνεις κάτι, να συγχωρέσεις κάποιον ή πόσο χρόνο θα σου πάρει να ερωτευτείς??

     Και το πιο βασικό ποιός μας καθορίζει την ηλικία μας και το πόσο χρονών είμαστε στ' αλήθεια???

     Η απάντηση είναι ότι ο χρόνος όντως είναι σχετικός!!! Ο χρόνος είναι σχετικός και με τις πράξεις αλλά και τα λόγια μας! Είναι σχετικός με την διάθεση των ανθρώπων αλλά και το τί είναι ικανοί να κάνουν για να φτάσουν στο στόχο τους! Πιστεύω ακόμη πολύ στο ότι η ηλικία μας είναι σχετική με το πώς νιώθει ο κάθε άνθρωπος και στο τί κάνει ο καθένας για να ζήσει την ζωή του. Και το μυστικό είναι ότι ο χρόνος ποτέ δεν πάει χαμένος αλλά και ούτε ποτέ γερνάει!!!

     Γνωρίζω ανθρώπους πολλούς οι οποίοι είναι αρκετά μεγάλοι και μπορείς άνετα να πεις ότι ''ο χρόνος του άγγιξε στο πέρασμά του'' , αλλά πως μπορεί ο χρόνος να του άγγιξε όταν η καρδιά τους και η ψυχή τους είναι σαν μικρού παιδιού?? Οκ θα συμφωνήσω στο ότι η εξωτερική εμφάνιση αλλάζει αλλά τα μάτια μένουν τα ίδια! Και κοιτάζοντας μέσα από τα μάτια τους βλέπεις πως δεν πέρασε ούτε μέρα από τότε που ήταν μικρά παιδιά! Και αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν βρει το νόημα και την ευτυχία στη ζωή!

     Όταν νιώθεις ότι είσαι μικρό παιδί τότε είσαι!!! Και κανείς δεν μπορεί να στο αλλάξει αυτό!!! Κανείς!!! Ούτε καν ένας αριθμός ηλικίας!!!! Το καλύτερο σ' αυτό είναι ότι σαν μικρό παιδί μπορείς άφοβα να ζήσεις... να κάνεις τρέλες, να πάρεις σωστές μα και λάθος αποφάσεις χωρίς να καταδικάζεις τον εαυτό σου μετά!!! Μπορείς να βγεις στον δρόμο να τραγουδήσεις με την ψυχή σου... να χορέψεις μέχρι τελικής πτώσης και όλα αυτά επειδή το νιώθεις!!! Κανείς δεν θα σε κρίνει και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει!!! 

     Το νόημα της ζωής είναι αυτό.. να την πάρεις εσύ πρώτος στα χέρια σου πριν να σε πάρει αυτή στα δικά της!!! So ζήσε την ζωή σου σήμερα όσο μπορείς...και μην σε νοιάζει η κριτική των άλλων!!!
Είσαι όσο χρονών νιώθεις!!!! Εγώ το έχω πλέον αποδεχτεί!!! Θα είμαι πάντα μα πάντα ένα παιδί που δεν θα πάψει να ονειρεύεται και να ελπίζει!!!!

Forever young... i wanna be forever young!!! :)
Καλημέρα σας!!!!