Όλα και όλοι αλλάζουν!!! New Year, New Me!!!

Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ λένε… Κι όμως κάποιοι αλλάζουν. Αυτό μπορείς να το καταλάβεις βλέποντας τριγύρω σου. Άνθρωποι που ήταν δίπλα σου παλιά, μπορεί τώρα να μην είναι καν στην ζωή σου. Από την μια μέρα στην άλλη χαλάνε μακροχρόνιες σχέσεις που ποτέ δεν πίστευες ότι θα τελείωναν! Από την μια μέρα στην άλλη δύο φίλοι μπορούν να γίνουν δύο απλοί γνωστοί! Όλοι αλλάζουν, όλα αλλάζουν! Αλλάξαμε εμείς ή έχουν αλλάξει οι άλλοι? Αλλάζουν οι άνθρωποι ή απλά πέφτουν οι μάσκες μετά από λίγο καιρό?

Με το πέρασμα του καιρού, συχνά καταλαβαίνουμε ότι κάποιοι άνθρωποι γύρω μας δεν είναι αυτοί που νομίζαμε, ή καλύτερα αυτοί που θέλαμε να είναι! Καταλαβαίνουμε ότι αυτό που είναι δεν μας εκφράζει και δεν μας γεμίζει πια. Υπάρχουν όμως και αυτοί οι άλλοι που δεν τους υπολόγιζες και τόσο, κι όμως αυτοί τελικά σου φαίνονται πιο λογικοί και πιο κατανοητικοί! Τελικά αυτοί σε εκφράζουν καλύτερα από τους άλλους! Τελικά αυτοί έχουν πιο πολλά κοινά σημεία μαζί σου αντί αυτοί που πίστευες ότι ήταν πιο κοντά σου και που πίστευες ότι σου έμοιαζαν πιο πολύ! Και μπορεί στην τελική αυτοί να σε βοηθήσουν και να σε στηρίξουν πιο πολύ από όλους όσους ήταν δίπλα σου τόσο καιρό! Πόσο έξω μπορείς να πέσεις για έναν άνθρωπο? Έναν άνθρωπο που ζεις μαζί του? Κάποιον που ξέρεις τόσα χρόνια και κάποιον που περνάς σημαντικές ώρες της μέρας μαζί του?  Πως μπορείς έτσι ξαφνικά να καταλάβεις ότι αυτός ο άνθρωπος δεν σημαίνει τίποτα για σένα?? Πόσο σου παίρνει να καταλάβεις ότι εσύ δεν κάνεις για αυτόν? Ότι τελικά αυτό που ζεις ή ο τρόπος που ζεις, δεν είναι αυτός που θες??? Και τελικά πως θέλεις να ζεις? Αλλάζουν οι άνθρωποι ή αλλάζεις εσύ? Μπορεί κάποιος να αλλάξει τόσο πολύ σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα ή ήταν από πάντα έτσι και απλά τώρα έπεσαν οι μάσκες? Ποια είναι η αλήθεια, και ποιος είσαι εσύ?

Ναι οι άνθρωποι αλλάζουν, όπως αλλάζουν οι εποχές, αλλάζουν τα δεδομένα, οι καιροί μα και ο χαρακτήρας μας! Κανείς δεν μένει ίδιος και τίποτα δεν μένει σταθερό σε αυτή τη ζωή! Οι καταστάσεις κάνουν τους ανθρώπους άλλοτε πιο δυνατούς και σκληρούς μα άλλοτε πιο ευαίσθητους και πιο ευάλωτους! Φυσικά αλλάζει ο χαρακτήρας των ανθρώπων με το πέρασμα του χρόνου και με βάση τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας από εμάς αλλά είναι καλό ποτέ να μην χάνουμε την πίστη μας αλλά και την αγάπη μας για τη ζωή! Άλλες φορές πολλοί από εμάς κρύβουν καλά αυτά που αισθάνονται και αυτά που πιστεύουν για διάφορους λόγους! Άλλες φορές η ντροπή κατακλύζει τους ανθρώπους και δεν τους αφήνει να ζήσουν ελεύθερα! Αλλά πως ζητάς την αλήθεια όταν εσύ ο ίδιος δεν την αποδέχεσαι και δεν την τιμάς? Ζητάς την αλήθεια αλλά εσύ είσαι έτοιμος να την δεχτείς? Είσαι έτοιμος να της ανοίξεις την πόρτα για να τη βάλεις στη ζωή σου αλλά και για να τη βγάλεις έξω και να τη δείξεις και στους άλλους? Ζητάς την αλήθεια αλλά εσύ είσαι αληθινός? Και στην τελική εσύ τι είσαι? Φοράς και εσύ μια μάσκα και κρύβεσαι πίσω από λέξεις και ανθρώπους?

Κάποιες φορές οι αλλαγές είναι για καλό! Οι άνθρωποι αλλάζουν συχνά γιατί οι συνθήκες και η ζωή τους έχουν κάνει διαφορετικούς! Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Άλλοι ίσως να αλλάξουν χαρακτήρα και να θέλουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, άλλοι ίσως να θέλουν να γίνουν πιο σκληροί και άλλοι πιο ευαίσθητοι. Οι αλλαγές δεν είναι απαραίτητα αρνητικές. Μας κάνουν άλλους ανθρώπους, μας εξελίσσουν σαν ανθρώπους, μας πάνε ένα βήμα πάρα πέρα!  Αν ο άνθρωπος δεν κατανοήσει πρώτα και δεν αποδεχτεί τον εαυτό του όπως είναι, με τα καλά και τα κακά του, με τις αλήθειες και τις ψευτιές του, με τις αρετές του και τα ελαττώματα του, τότε ποτέ δεν θα μπορέσει να καταλάβει αυτό που είναι και να αλλάξει! Μπορείς να κλείσεις τα μάτια σου και τα αυτιά σου στην αλήθεια, μπορεί να μην παραδέχεσαι αυτό που είσαι και αυτά που κάνεις, μπορεί να βρεις χίλιες δικαιολογίες και προφάσεις  για  να δικαιολογήσεις ότι κάνεις και ότι λες, μπορεί ακόμη να αρνιέσαι όλα όσα γίνονται, αλλά η αλήθεια θα είναι εκεί πάντα και θα σε ακολουθεί!!

Όσο πιο γρήγορα παραδεχτείς και αποδεχτείς αυτό που είσαι και αυτά που κάνεις, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσεις να τα αλλάξεις και να βρεις την ψυχική σου γαλήνη. Δεν είναι κακό να αλλάζεις, αυτό δείχνει ότι εξελίσσεσαι, ο νους βρίσκει νέα ερεθίσματα, νέες προτιμήσεις! Ίσως και εσύ να θες να γίνεις κάτι άλλο, να θες να αλλάξεις συνήθειες και παρέες. Ίσως εσύ να μην είσαι ευχαριστημένος με την ζωή σου και με όλα όσα γίνονται, ίσως να χρειάζεσαι κάτι νέο, κάτι καλό! Δεν πρέπει να μένουμε σταθεροί και κολλημένοι σε καταστάσεις άρρωστες ή σε ανθρώπους που μας κάνουν δυστυχισμένους. Είναι καιρός να αλλάξουμε όλα όσα μας χαλάνε και όλα όσα μας ενοχλούν! Είναι καιρός να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας! Είναι καιρός να είμαστε χαρούμενοι! Όλοι αξίζουν μια θέση στον παράδεισο ανάμεσα στην ευτυχία και την χαρά, και δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή του χρόνου από αυτήν! Ο νέος χρόνος έρχεται και είναι καιρός να αποβάλλουμε όλες τις κακές σκέψεις και όλες τις κακές αναμνήσεις, όλα όσα μας ντροπιάζουν και όλα όσα μας πικραίνουν! Είναι καιρός να κάνουμε νέα όνειρα και να βάλουμε νέους στόχους. Υπάρχουν τόσα πράγματα που χάνουμε καθημερινά και τόσες στιγμές που δεν απολαμβάνουμε! Ζήσε, άνοιξε τα μάτια σου και δες, άνοιξε τα αυτιά σου και άκου… Υπάρχουν τόσα πράγματα τριγύρω σου που δεν έκανες και ακόμη δεν κάνεις! Ζήσε! Χωρίς ενοχές, χωρίς όρια και περιορισμούς, χωρίς να μετανιώνεις για πράγματα που έκανες και είπες, ή ακόμη χειρότερα για πράγματα που δεν έκανες και δεν είπες!

 Όλα γίνονται και όλα διορθώνονται! Να είσαι πιο αισιόδοξος μόνο και πιο σίγουρος για σένα! Ο κόσμος αλλάζει με τόσο γρήγορους ρυθμούς, πως θες εσύ να μένεις σταθερός σε μια τέτοια εποχή? Όλα και όλοι αλλάζουν αλλά οι αξίες μας μένουν πάντα σταθερές! 

Νέα Χρονιά , νέα ζωή, νέα όνειρα, νέοι στόχοι, νέοι φίλοι, νέες χαρές, νέες στιγμές, νέες προσδοκίες, νέες αναμνήσεις, νέες ελπίδες… New me!!! Πάντα με χαρά και υγεία!!

Εξελίσσεσαι, αλλάζεις, ζεις!!!

Happy New Year 2014!!!

Skorpinazzz

xxx

Η δύναμη της συνήθειας!!!

Σάββατο πρωί, ξέρεις τι θες, τι χρειάζεσαι!!! Ξέρεις ακριβώς τι σου λείπει! Σήμερα δεν πάει άλλο, σήμερα πρέπει να την πάρεις! Πας εκεί, στο συνηθισμένο τόπο, που είναι όλες μαζεμένες. Ως συνήθως αυτές μπορείς να τις βρεις παντού αλλά πας εκεί που σε βολεύει εσένα. Εκεί που ξέρεις ότι θα βρεις αυτή που σου κάνει. Υπάρχουν πολλά είδη, πολλές κατηγορίες. Υπάρχουν ψηλές, κοντές, μικρές, μεγάλες. Άλλες είναι χοντρές άλλες λεπτές και μπορείς να τις βρεις σε πολλά χρώματα, απλά εσύ επιλέγεις αυτή που σου αρέσει. Μπορείς να βρεις κάποιες που είναι πιο φτηνές και άλλες που είναι πιο ακριβές. Η κάθε μια έχει την τιμή της και ανάλογα με αυτό η κάθε μια από αυτές έχει το δικό της στέκι και εκεί μόνο θα τις βρεις! Όλα έχουν μια τιμή!!! Όλα έχουν ένα αριθμό χαραγμένο πάνω τους! Έχουν ταυτότητα, κωδικό και τιμή αλλά στην ουσία όποια και να διαλέξεις το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο!  

Πας εκεί και θες να διαλέξεις την πιο ωραία! Διαλέγεις αυτή τη μια που έχει τις καλύτερες κριτικές από τους φίλους σου, αυτή που έχει το πιο ωραίο πακέτο! Την βλέπεις και την αρπάζεις χωρίς να χάσεις ευκαιρία και χωρίς δεύτερη σκέψη γιατί την θες και την χρειάζεσαι άμεσα!!! Αλλιώς μπορεί κάποιος άλλος να στην πάρει και να χάσεις αυτή τη μεγάλη ευκαιρία μέσα από τα χέρια σου! Και αν την χάσεις, πως θα βγεις την νύχτα χωρίς αυτή? Τι θα πούνε οι φίλοι σου? Και πρέπει να είναι μια καλή γιατί μετά τι θα πει ο κόσμος για σένα? Πρέπει να είσαι προσεκτικός να αρέσει σε όλους, δεν θες να σε σχολιάζουν μετά! Δεν θες να είσαι ο χαμένος με την λάθος επιλογή! 

Πολλές φορές καταλήγεις σε αυτή που είχες από παλιά, σε αυτή την γνώριμη παρουσία γιατί έτσι είσαι πιο σίγουρος ότι θα πετύχεις αυτό που θες. Ξέρεις από πού να αρχίσεις, ξέρεις να την χειρίζεσαι και ξέρεις τι ακριβώς χρειάζεται να κάνεις για να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα! Φοβάσαι να πάρεις κάτι νέο, φοβάσαι να δοκιμάσεις κάτι καινούριο γιατί έτσι σε έχουν μάθει! Σε έχουν μάθει να μένεις στα ίδια γιατί αυτή η επιλογή είναι πιο σίγουρη. Αυτή ποτέ δεν σε απογοήτευσε, αυτή ποτέ δεν σε πρόδωσε. Πας εκεί στα σίγουρα γιατί φοβάσαι να δοκιμάσεις κάτι νέο, δεν ξέρεις αν αυτό θα πετύχει. Θέλεις χρόνο για να συνηθίσεις  κάτι νέο! Και εξάλλου μπορείς να την έχεις εύκολα γιατί να χάνεις το χρόνο σου δοκιμάζοντας νέα προϊόντα!

Τώρα την έχεις και δεν την αποχωρίζεσαι. Είσαι τόσο χαρούμενος που την έχεις και νιώθεις τόσο τυχερός που την βρήκες που σχεδόν είσαι ερωτευμένος μαζί της! Την έχεις πάντα μαζί σου σαν φυλακτό! Ξυπνάς το πρωί και είναι το μόνο πράγμα που σκέφτεσαι!! Είναι το μόνο πράγμα που θες να έχεις μαζί σου όλη την ώρα γιατί αυτή σε κάνει να νιώθεις καλύτερα! Αυτό σου δίνει χαρά και σε κάνει να νιώθεις ικανοποιημένο αλλά και πιο όμορφο! Και την έχεις για αρκετό καιρό μαζί σου, αλλά έρχεται η μέρα που σου δημιουργεί πάλι προβλήματα. Πάλι σου κάνει τα γνωστά λάθη, τα γνώριμα αυτά καμώματα που δεν αντέχεις άλλο και σε γεμίζει με  νεύρα. Πολλές φορές σε φτάνει σε σημείο που δεν την αντέχεις. Κάποιες φορές χάνετε και εσύ τρελαίνεσαι τόσο πολύ που είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις όλα και να βρεις κάποια άλλη αλλά δεν το κάνεις! Η δύναμη της συνήθειας σε κρατάει πίσω! Αυτή η δύναμη σε παγιδεύει και σε κρατάει πιστό σε κείνη! Όσο και να το θέλεις δεν μπορείς να απαλλαγείς από αυτή! Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια, μπορείς! Και δεν χρειάζεσαι βοήθεια για αυτό! Μπορεί να είναι δύσκολο αλλά η ευχαρίστηση της ελευθερίας από μια δυστυχισμένη ζωή είναι μεγαλύτερη από τον πόνο της απώλειας!

Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να μην είναι μόνος του λένε. Πάντα θέλουμε κάτι, κάποιον να είναι εκεί για μας! Κάποιον που θα είναι πάντα δίπλα μας! Κάποιον να μας νοιάζεται και να μας προσέχει! Αλλά είναι καλύτερη μια αληθινή μοναξιά από μια ψεύτικη σχέση! Και αυτή τη δύναμη της συνήθειας πρέπει να την αποχωριστούμε επιτέλους! Τι εννοείς έχεις συνηθίσει? Τίποτα δεν συνηθίζεται, απλά ο άνθρωπος συχνά συμβιβάζεται με αυτά που πιστεύει ότι αξίζει!

Και έρχεται η μέρα που ξυπνάς το πρωί και ξέρεις ότι είναι το τέλος αυτής της σχέσης! Έχεις φτάσει στα όρια σου και δεν θες να ξέρεις τίποτα γιατί τίποτα δεν μετράει τώρα! Ξέρεις πως έχουν πλέον όλα τελειώσει! Είναι μάταιο να προσπαθείς άλλο! Και τότε παίρνεις την απόφαση να την αφήσεις! Και την πετάς στα σκουπίδια με τα άλλα άχρηστα αντικείμενα!

Και είναι εκεί που θες να της φωνάξεις για τελευταία φορά και να της πεις… Καταραμένη μάσκαρα, στο καλό να πας και να μην σε δω ξανά μπροστά μου!!!!!

Skorpinazzz,

xxx

Φόβος…

Φόβος… ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου! Φοβόμαστε για τα πάντα! Φοβόμαστε, μην  χτυπήσουμε, μην πάθουμε κάποιο κακό, μην γίνουμε ρεζίλι μπροστά σε κόσμο, μην αγοράσουμε το λάθος αυτοκίνητο, μην πάμε στο λάθος πανεπιστήμιο, μην βάλεις το λάθος φόρεμα, μην πεις τις λάθος λέξεις, την λάθος φράση, μην πέσουμε χαμηλά και εκτεθούμε! Αλλά το κυριότερο φοβόμαστε τι πιστεύουν οι γύρω μας για 'μας, φοβόμαστε πως μας βλέπουν οι άλλοι! Ο πιο μεγάλος μας φόβος είναι η αποτυχία και ό,τι συνεπάγεται με αυτό!

Video: Pink - Fuckin' Perfect 

Ζούμε κτίζοντας τοίχοι πελώρια τριγύρω μας, έτσι ώστε οι άλλοι να μην βλέπουν τον αληθινό μας εαυτό. Φοράμε μάσκες και τριγυρνάμε στους δρόμους με ένα πρόσωπο που και οι ίδιοι δεν θα αναγνωρίζαμε. Πολλοί είναι λυπημένοι, άλλοι απογοητευμένοι και άλλοι απλά αδιάφοροι… Κι όμως πολλές φορές κρύβουμε αυτά που νιώθουμε και αυτά που αισθανόμαστε για να μην μας κρίνουν, γιατί δεν μπορούμε να λέμε την αλήθεια πάντα, γιατί ίσως αυτή η πλευρά του εαυτού μας να μην αρέσει στους άλλους… Πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας από τις πιθανές κριτικές και τα λόγια των ανθρώπων που υπάρχουν δίπλα μας! Η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά κουραστικό. Είναι πολύ κουραστικό να προσπαθείς 24 ώρες το 24ωρο να είσαι τέλεια! Είναι πολύ κουραστικό να φοβάσαι μην κάνεις κάτι λάθος μη τυχόν και σε σχολιάσει κάποιος. Να φοβάσαι μην εκτεθείς και μην σπάσεις μπροστά σε άλλους. 

Άλλα λέει το μυαλό και άλλα θέλει η καρδιά. Λογική ενάντια στην καρδιά. Δύσκολο παιχνίδι! Ένα παιχνίδι με έναν μόνο νικητή μα πολλά θύματα! Μεγάλη απόφαση, δύσκολη! Θέλεις να μην βλέπεις κανέναν, να τα ξεχάσεις όλα όσα σε επηρεάζουν και όσα σε βασανίζουν!  Ένα όμως να θυμάσαι, ποτέ μην αφήσεις τους φόβους σου να μπουν εμπόδιο στα όνειρα σου! Θέλει πολύ κουράγιο, επιμονή και υπομονή για να πετύχεις τους στόχους σου! Θέλει δουλειά, θέλει κόπο! Κάποιες φορές χρειάζεται να κάνουμε πράγματα που δεν κάναμε πριν. Άλλοτε ίσως ζούμε καταστάσεις που μας στριμώχνουν ψυχολογικά αλλά αυτή είναι η δική σου απόφαση, η δική σου στιγμή! Κανείς δεν έχει ρόλο να πάρει μια απόφαση σημαντική για την ζωή σου. Σταμάτα , σταμάτα εδώ! Κλείσε τα μάτια, ξέχνα τους άλλους, κλείσε τα αυτιά σου για λίγο και μην τους ακούς! Αυτή είναι η ζωή σου, αυτά είναι τα όνειρά σου, το μέλλον σου! Εσύ και μόνο εσύ έχεις το δικαίωμα να κάνεις ότι θέλεις με την ζωή σου. Οι άνθρωποι ποτέ δεν θα πάψουν να κρίνουν το περιβάλλον τους, ποτέ δεν θα ευχαριστήσεις όλους όσους είναι γύρω σου, ό,τι κιαν κάνεις. Δεν πειράζει, δεν είναι αυτός ο σκοπός της ζωής σου και δεν έχεις καν την υποχρέωση να ευχαριστείς τους άλλους! Απλά ακούς γνώμες και όταν κρίνεις κάτι σωστό το ακολουθάς!

Σημασία δεν έχει τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα, αν τους αρέσουν αυτά που κάνεις και λες… Σημασία έχει τι σκέπτεσαι εσύ για τον εαυτό σου και πως βλέπεις εσύ τον εαυτό σου! 

Ο εαυτός μας είναι ο πιο σκληρός κριτής και ο μόνος που πρέπει να ακολουθούμε πιστά! Είμαστε αυτό που εμείς πιστεύουμε ότι είμαστε! Είμαστε αυτό που εμείς επιλέγουμε να είμαστε! Ακόμα κιαν αυτό είναι μια λέξη μόνο ή μια ιδέα ή μια μεγάλη επιχείρηση ή ένα όνειρο!

Δεν πειράζει, εγώ αυτό που θέλω να είμαι τώρα είναι να είμαι ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ! Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο!    

I chose to be happy!!

Skorpinazzz

xxxx

Πάμε και ότι βγει!!!

     Στασιμότητα… Πολλοί την ζητούν, λίγοι την έχουν και ακόμη πιο λίγοι την εκτιμούν! Κάποιες φορές είναι καλή λίγη στασιμότητα, λίγη ηρεμία και γαλήνη! Κάποιες φορές όμως σε πνίγει η τόση στασιμότητα! Σε πνίγει  η τόση σιγουριά και δεν αντέχεις άλλο τα ίδια και τα ίδια… Χρειάζεσαι κάτι να σου αλλάξει λίγο την ήρεμη ζωή σου!!! Θέλεις κάτι να σε κάνει να ξεχάσεις, κάτι να νιώσεις και πάλι ζωντανός! Ιδικά όταν όλη σου η ζωή είναι συνεχώς έντονη από γεγονότα , δεν γίνεται όλα έτσι ξαφνικά να είναι ήρεμα... Η στασιμότητα και η ηρεμία ποτέ δεν μπόρεσαν να χαρακτηρίσουν ακριβώς την ζωή μου και ούτε θα το κάνουν τώρα!!! Και εκεί που τα έχεις όλα βαρεθεί και σου φαίνονται όλα  ίδια σου έρχεται μια τρελή ιδέα! Καθόμουνα λοιπόν με μια φίλη ένα πρωινό, ημέρα Τρίτη 14 Μαΐου 2013, και αναπολούσα παλιά καλά ταξίδια… Αθήνα, Ρώμη, Μαδρίτη, ήθελα να φύγω… Ήθελα να πάω κάπου, ένα ταξίδι να με κάνει να ξεχάσω τα πάντα και τους πάντες! Η επόμενη εβδομάδα ήταν η καλύτερη περίοδος για να πηγαίναμε κάπου για να ξεδώσουμε λίγο… Αλλά εγώ ήθελα να φύγω εκείνη την ώρα! Όχι αύριο, όχι την άλλη εβδομάδα, ήθελα εκείνο το λεπτό να πάρω την βαλίτσα μου και να φύγω να πάω μακριά από όλους και απ’ όλα! Ήθελα την ησυχία μου, ήθελα να σκεφτώ μόνη μου τι πραγματικά ήθελα… Ήθελα να ξυπνήσω επιτέλους από αυτό τον εφιάλτη που ζούσα και να νιώσω πάλι ζωντανή!

     Προορισμός: Ibiza, Ώρα Αναχώρησης: Σε 3 ώρες.

Δύο άτομα ήμασταν αρκετά για να περάσουμε τέλεια και για να έχουμε ξεκούραστες μα και διασκεδαστικές διακοπές μακριά από όλα! Μέσα σε μία ώρα είχαμε ετοιμάσει βαλίτσες και φύγαμε κατευθείαν για το αεροδρόμιο χωρίς να έχουμε  κάνει κράτηση σε ξενοδοχείο για να μείνουμε την νύχτα αλλά και χωρίς να ξέρουμε τίποτα για το νησί! Μία ώρα μόνο… Τι να πρωτοκάνεις σε μία ώρα? Σε ποιόν να το πεις πρώτα, και τι να πεις βασικά? Όλα αυτά ήθελα να αποφύγω, όλα αυτά δεν ανέχομαι και δεν ανεχόμουν!!! Δεν ήθελα να εξηγήσω τίποτα σε κανέναν, τίποτα! Δεν ήθελα να δικαιολογηθώ σε κανέναν, δεν ήθελα να απολογηθώ σε κανέναν και πάνω απ’ όλα δεν ήθελα να δώσω αναφορά για το τι θα κάνω και με ποιον θα το κάνω! Ήθελα να είμαι ελεύθερη και να μην φοβάμαι τι θα πουν οι άλλοι, ήθελα να είμαι ο εαυτός μου 100% όλη την ώρα! Όχι ότι δεν είμαι ο εαυτός μου, αλλά κάποιες φορές χρειαζόμαστε όλοι λίγο ‘χώρο’ να είμαστε ελεύθεροι! Ήθελα να χαλαρώσω από όλα όσα πέρασα τον τελευταίο μήνα και τίποτα δεν θα ήταν καλύτερο από ένα ταξίδι στην Ίμπιθα με την κατάλληλη παρέα πάντα! Ήθελα απλά να μην σκέφτομαι τίποτα και να χαλαρώσω, ήθελα να εκφράζομαι ελεύθερα επιτέλους! Να μην κρύβω τα συναισθήματά μου, τις σκέψεις μου! Ούτε να κρύβω την χαρά μου μα ούτε και την λύπη μου! 

     Μόνο και μόνο ο αέρας του αεροδρομίου με εξίταρε… Από το αεροδρόμιο είχα καταλάβει ότι αυτό το ταξίδι ήταν αυτό που χρειαζόμουν!!! Η ατμόσφαιρα μύριζε ήδη ελευθερία! Οι τρελοί επιβάτες του αεροπλάνου, οι χαλαροί αεροσυνοδοί και η επίδραση 1-2 ποτηριών κρασιού τα έκαναν όλα πιο χαλαρά και πιο διασκεδαστικά! Και φτάνουμε εκεί… Στο νησί της ξεγνοιασιάς, στο νησί της ελευθερίας, στο νησί που δεν πείραζε να ήμασταν χαλαρές και δεν πείραζε να ήμασταν χαμένες, που δεν πείραζε αν δεν είχαμε σχέδια και αν δεν ξέραμε ούτε καν που θα μέναμε… Δεν πείραζε που ήμασταν αργοπορημένες, ή που ήμασταν λίγο πολύ καλά ντυμένες, δεν πείραζε αν φωνάζαμε, αν περπατούσαμε ξυπόλυτες στην άμμο, δεν πείραζε πόσα λεφτά θα ξοδέψουμε, αν είχαμε αργήσει για το πάρτι, δεν πείραζε αν πίναμε λίγο παραπάνω, δεν πείραζε αν δεν ξέραμε που πηγαίναμε, δεν πείραζε αν δεν ξέραμε κανέναν ή αν δεν καταλαβαίναμε πολύ καλά Ισπανικά!!!! Το κυριότερο δεν πείραζε που ήμασταν ο εαυτός μας! Ο εαυτός μας χωρίς ταμπέλες, χωρίς στραβά βλέμματα, παράπονα και γκρίνιες! Ελεύθερες, χαλαρές, χωρίς ταμπού, χωρίς πρέπει και μη και κυρίως χωρίς υποχρεώσεις! Αυτό χρειαζόμουν και αυτό χρειάζονται όλοι!!!  Ελευθερία!

     Μέναμε στο Bora Bora και από εκεί πήγαμε Playa de Salinas, Playa den Bossa, Ibiza town και την τελευταία μέρα πήγαμε San Antonio! Ότι και να πω θα είναι λίγο! Τα μέρη που πήγα, τα μέρη που είδα, ήταν σαν μια ζωγραφιά! Η μυρωδιά της θάλασσας, η φιλική ατμόσφαιρα που είχαν όλοι στο νησί και η ηρεμία που επιτέλους ένιωθα δεν περιγράφετε με μια λέξη.. Ούτε με εκατό, αλλά ούτε και με 1000 λέξεις!! Μια εικόνα χίλιες λέξεις! Καθόμουνα εκεί στο Cafe del Mar και τα λόγια ήταν περιττά! 

     Η μουσική που είχαν εκεί ήταν ανάλογη της θέας του ηλιοβασιλέματος. Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτή την θέα? Ακόμη και εγώ που δεν είμαι και τόσο ρομαντική καθόμουν εκεί και το έβλεπα χωρίς να μιλώ, χωρίς να πω ούτε λέξη! Το έβλεπα και σκεφτόμουνα χίλια πράγματα ταυτόχρονα! Θυμήθηκα τον λόγο που έφυγα τόσο βιαστικά από εκεί που ήμουνα, θυμήθηκα αυτούς που άφησα πίσω μου, θυμήθηκα  όλα αυτά που είχα να κάνω, θυμήθηκα όλα αυτά που ήθελα να ξεχάσω!  Αλλά ότι και να θυμόμουν, τίποτα δεν μπορούσε να μου χαλάσει την ψυχολογία! Τίποτα δεν μπορούσε πλέον να με επηρεάσει! Ότι είχε γίνει μέχρι τώρα έγινε, δεν μπορούσα να αλλάξω το παρελθόν μου, ήταν ήδη εκεί, ήταν ήδη γραμμένο! Αυτό όμως που μπορούσα να αλλάξω ήταν το παρόν και το μέλλον μου. Δεν μπορούσα να αφήνω το παρελθόν, να μου καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μου! Είχα ήδη χάσει χρόνο με το να σκέφτομαι όλα όσα είχαν συμβεί και όλους αυτούς που με πλήγωσαν! Ήταν καιρός να κοιτάξω μπροστά και να αφήσω πίσω μου ότι με πλήγωνε και ότι με κρατούσε πίσω! Ήταν καιρός να αρχίσω και πάλι να ζω! 

Video: Cafe del Mar Ibiza Sunset / Cantoma - Marisi

     Το ταξίδι αυτό με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα και να δω πολλά πράγματα διαφορετικά απ’ ότι τα έβλεπα τόσο καιρό! Κάποιες φορές κολλάμε σε λάθος καταστάσεις ή σε λάθος ανθρώπους που δεν πρέπει ενώ γύρω μας υπάρχουν τόσες πολλές ευκαιρίες! Κατάλαβα ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από ένα μέρος ή έναν άνθρωπο ή μια κατάσταση! Έχει τόσα πράγματα πιο σημαντικά που πρέπει να μας απασχολούν και που έχουν περισσότερη αξία! Δεν πρέπει να κολλούμε σε καταστάσεις που μας στεναχωρούν και να μας αρρωσταίνουν!! Η ζωή έχει τόσα ωραία πράγματα να μας προσφέρει και δεν πρέπει να κολλούμε σε όλα αυτά που δεν μπορούν να μας προσφέρουν χαρά και ικανοποίηση! Αυτό ισχύει για φιλικές σχέσεις αλλά και για τις σχέσεις μας γενικά!!! Μπορούμε να έχουμε τόσες επιλογές στη ζωή μας και τόσες ευκαιρίες.. Γιατί να κολλάμε σε αυτές που δεν μας αξίζουν ή σε αυτές που μας ρίχνουν κάτω και μας πληγώνουν μέρα με την μέρα? 

     Πρέπει να κοιτάμε λίγο πιο ανοιχτά και λίγο πιο μακριά! Πρέπει όμως και εμείς οι ίδιοι να είμαστε πιο ανοιχτοί σε νέα πράγματα αλλά και να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε νέα πράγματα στην ζωή μας! Ακόμη είναι σημαντικό να αφήνουμε πίσω το παρελθόν μας, όποιο και να είναι αυτό, να ξεπερνάμε τους φόβους μας και να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε στη ζωή μας… Χωρίς να φοβόμαστε τι θα πουν οι άλλοι και τι θα νομίζουν οι άλλοι για μας! Η ζωή είναι δική μας και πρέπει να την ζήσουμε όπως εμείς επιθυμούμε! Η ευτυχία είναι ένας θεσμός που εξαρτάτε από εμάς τους ίδιους και είναι στο χέρι μας να την επιλέξουμε!!! Ο καθένας από εμάς ορίζει από μόνος του το μέλλον του και την ζωή του!

Και πάνω απ’ όλα πρέπει να μην ξεχνάμε να ζούμε!

Skorpinazzz

xxx

Απέχω...

     Έχει δύο ολόκληρους μήνες να γράψω στο blog αλλά όλη αυτή η απουσία άξιζε τον κόπο…  Δύο μήνες απουσίας, δύο μήνες αποχής… Δύο μήνες άρνησης από όλους και από όλα! Αυτός ο μήνας ήταν πολύ πιεστικός, πολύ γεμάτος, πολύς για μένα… Αλλά με έκανε να καταλάβω πολλά! Καμιά  φορά ξαφνιάζομαι με το πώς μπορεί να αλλάξει η ζωή μας σε ένα μήνα! Μα τι λέω η ζωή σου ολόκληρη μπορεί να αλλάξει μέσα σε ένα λεπτό! Μπορεί σε μια στιγμή να πέσεις από την κορυφή στο πάτο και από τον πάτο να ανεβείς στην κορυφή! Είχα πέσει ψυχολογικά αυτούς του μήνες, υπήρχαν στιγμές αμφιβολίας και ανασφάλειας, αλλά καμιά φορά το χρειαζόμαστε αυτό! Χρειαζόμαστε να πέσουμε κάτω, να πιάσουμε πάτο έτσι ώστε να ξυπνήσουμε και να δούμε καθαρά την αλήθεια! Που και που μας χρειάζεται αυτό το πέσιμο για να μας κάνει να ξυπνήσουμε από τον ύπνο που ζούμε, από την ηρεμία τις ζωής μας, από τη μηχανική ζωή μας! Γιατί έτσι βρίσκεις ξανά τον πραγματικό σου εαυτό και ο μόνος δρόμος που βλέπεις από εκεί κάτω είναι ο δρόμος ξανά προς την κορυφή!

     Αυτός ο μήνας ήταν αρκετά περίπλοκος και γεμάτος με αναπάντεχες εκπλήξεις.. Πολλές φορές τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα περιμένουμε. Άλλες φορές κάποια πράγματα έρχονται από εκεί που δεν τα περιμένεις! Και άλλες φορές πάλι έρχεσαι αντιμέτωπος με καταστάσεις δυσάρεστες. Δυστυχώς δεν μπορούμε πάντα να ελέγχουμε αυτά που μας έρχονται, αλλά ούτε κι όμως αυτά που φεύγουν! Δυστυχώς! Αλλά μπορούμε να ελέγξουμε ποια γεγονότα θα περάσουν από την ζωή μας και θα μας αγγίξουν και ποια όχι!

     Υπάρχουν φάσεις στην ζωή μας που γινόμαστε πιο ευαίσθητοι, πιο ευάλωτοι. Πράγματα που πριν δεν μας πείραζαν, τα οποία δεν μας ένοιαζαν καν τώρα μας πειράζουν. Υπάρχουν θέματα που είναι ακόμα ευαίσθητα στην καρδιά μας! Υπάρχουν θέματα που όσο καιρός κι αν περάσει ακόμα θα μας βασανίζουν και θα μας απασχολούν! Υπάρχουν θέματα, καταστάσεις και πρόσωπα που όσο κι αν προσπαθούμε να αποφύγουμε ή να κρυφτούμε από αυτά, θα βγουν στην επιφάνεια με την πρώτη ευκαιρία και θα μας ρίξουν πάλι πίσω στα παλιά! Ίσως οι καταστάσεις να μας κάνουν τόσο ευάλωτους, ίσως να φταίνε κάποιοι άνθρωποι που υπάρχουν ακόμη στην ζωή μας ενώ δεν θα έπρεπε! Και εκεί που δεν σε ένοιαζε τίποτα και κανένας, όλα σε πειράζουν και όλα σου φταίνε! Τίποτα δεν σε χαροποιεί, όλα σου φταίνε και όλα θέλεις να τα αλλάξεις μα τίποτα δεν αλλάζει. Μέχρι την μέρα που η υπομονή σου εξαντλείτε, φτάνεις στο μέγιστο όριο της αντοχής σου και πλέον τίποτα δεν μπορεί να σε συγκινήσει, να σε σοκάρει ή να σε κάνει να νιώσεις έστω ένα συναίσθημα, μια ενόχληση ευχάριστη ή δυσάρεστη.

     Και είναι εκεί που κλείνομαι πάλι στον εαυτό μου… Και πάλι δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν και πάλι δεν θέλω να ξέρω κανέναν και πάλι δεν θέλω κανείς να ασχολείται μαζί μου! Κανείς… Δεν θέλω να ακούω άλλες κριτικές για την ζωή μου, τις επιλογές μου, τον χαρακτήρα μου, τα λάθη που έχω κάνει και τις αδυναμίες που έχω!! Δεν θέλω να μου μιλάς, δεν θέλω να με κοιτάς, δεν θέλω να σε ξέρω δεν θέλω να μ’ αγαπάς!

     Κάθομαι και σκέφτομαι πόσο άλλαξαν κάποιες καταστάσεις, πόσο άλλαξαν κάποιοι άνθρωποι… Πώς από την μια στιγμή στην άλλη χωρίζεις, πώς μπορεί μια σχέση φιλική ή ερωτική να τελειώσει έτσι απλά και όλα να αλλάξουν σε ένα λεπτό, με μια λάθος κίνηση, με μια λάθος λέξη σε μια στιγμή θυμού και έντασης! Άλλες φορές σκέφτομαι πώς μπορεί ο εγωισμός και η αλαζονεία να καταστρέψουν τις σχέσεις με τους γύρω μας! Έχουμε μετατραπεί σε αλαζονικά-εγωιστικά ανθρώπινα όντα χωρίς συναισθήματα ή έστω χωρίς ένα δείγμα ανθρωπιάς μέσα μας! 

     Σκεφτόμαστε όλη την ώρα τι θέλει ο εαυτούλης μας, τι θα μας έκανε εμάς χαρούμενους, τι θέλουμε εμείς και πόσα πιο πολλά πράγματα μπορούμε να ‘’κλέψουμε’’ από τους γύρω μας για να τα έχουμε εμείς! Γινόμαστε τόσο αλαζόνες που τα θέλουμε όλα δικά μας χωρίς να μας ενδιαφέρει τι θέλουν οι γύρω μας, δεν μας ενδιαφέρει αν οι πράξεις μας μπορεί να πληγώσουν τους άλλους! Απλά θέλουμε να πετύχουμε τον στόχο μας με κάθε τρόπο παραβλέποντας τα συναισθήματα και τα θέλω των συνανθρώπων μας! Είμαστε τόσο εγωιστές που τα βλέπουμε όλα δικά μας σαν να παίζουμε ένα παιχνίδι στο οποίο θέλουμε εμείς να νικήσουμε με κάθε κόστος! Πολλές φορές ξεχνάμε τι θέλουμε εμείς και επικεντρωνόμαστε στο τι θέλουν οι άλλοι!!! Πολλές φορές δίνουμε σημασία στα θέλω των άλλων γιατί οι άλλοι τους δίνουν αξία! Ξεχνάμε τις αρχές μας, τα πιστεύω μας και τους στόχους μας. Πολλές φορές επικεντρωνόμαστε στα θέλω των άλλων γιατί πιστεύουμε ότι αν τα πετύχουμε αυτά θα έχουμε εμείς οι ίδιοι αξία! Θα είμαστε κάποιοι, θα είμαστε κάτι! Θα μας κοιτάνε οι άλλοι σαν κάτι σημαντικό, σαν κάποιον ανώτερο από όλους τους άλλους!!! Θα είσαι όμως κάποιος σημαντικός? Πόση αξία θα έχεις ως άνθρωπος καταστρέφοντας τα όνειρα κάποιου άλλου? Ποία θα είναι η αξία σου και ποια θα είναι η τιμή σου?

     Η ζωή δεν είναι έτσι ή τουλάχιστο δεν θα έπρεπε να είναι έτσι! Οι άνθρωποι δεν είναι πιόνια σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι τα οποία θα τα κάνουμε ότι θέλουμε. Δεν πάει έτσι, δεν παίζεται έτσι αυτό το παιχνίδι. Ή τουλάχιστο αν είναι η ζωή παιχνίδι δεν είναι τόσο απλό! Συμφωνώ ότι πρέπει να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν και να κυνηγάμε τα όνειρα μας αλλά υπάρχουν και κάποια όρια! Ο κάθε ένας έχει το δικό του παιχνίδι, την δική του ζωή να κάνει… Ο καθένας από εμάς έχει την δική του πίστα παιχνιδιού η οποία όμως είναι δεμένη με ένα μυστικό τρόπο με τις πίστες άλλων ανθρώπων! Το παιχνίδι αυτό πρέπει να παίζεται προσεκτικά και όχι απερίσκεπτα εις βάρους των άλλων παιχτών. Ακόμη κι αν δεν μπορείς να τους αφήσεις όλους ικανοποιημένους, δεδομένου ότι πάντα σε κάθε παιχνίδι υπάρχει μόνο ένας νικητής και πάντα κάποιος χάνει στο τέλος, ο καθένας από εμάς θα πρέπει να παίζει όσο πιο προσεκτικά μπορεί και να παλέψει για τα πράγματα που πραγματικά θέλει και που πραγματικά του ανήκουν! Υπάρχουν αρκετά λάφυρα για όλους μας, δεν χρειάζεται να κλέβουμε τα λάφυρα ο ένας από τον άλλον! Δεν χρειάζεται να παίζουμε βρόμικα πίσω από την πλάτη των άλλων για να κερδίσουμε αυτό το παιχνίδι!!! Όλοι μπορούμε να είμαστε νικητές σε αυτό το παιχνίδι, υπάρχουν αρκετά λάφυρα και αρκετές θέσεις για όλους μας! Δεν είναι ανάγκη να κλέβουμε και να ταπεινώνουμε ο ένας τον άλλον, υπάρχει χώρος για όλους!!!! Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να πληγώσεις τους γύρω σου απλά και μόνο γιατί ζητάς επιβεβαίωση ή επειδή έχεις τα δικά σου θέματα! Ότι και να έχεις πρέπει να το βρεις μόνος σου, δεν σου φταίνε οι άλλοι αν εσύ έχεις θέματα με τον εαυτό σου ή αν έχεις κενά στην ζωή σου! Δεν χρειάζεται να πληγώνεις τους άλλους επειδή εσύ είσαι ήδη πληγωμένος από  κάποιους άλλους! Δεν σου φταίνε οι άλλοι αν εσύ έχεις αυτό τον χαρακτήρα, αν δεν έμαθες να εκτιμάς αυτά που έχεις και αυτά που σου δίνουν οι άλλοι! Δεν σου φταίει κανείς αν δεν σε ικανοποιεί τίποτα πια στην ζωή σου επειδή εσύ νιώθεις κενός και μόνος. Η αλήθεια είναι πικρή αλλά ίσως όλα αυτά να ξεκινάνε από σένα! Ίσως να πρέπει να ψάξεις μέσα σου να βρεις τις λύσεις που ζητάς και όχι να αναζητάς λίγη ζωή από τους άλλους!

     Big news my friend... Με το να πληγώνεις φίλους και γνωστούς δεν θα σε βγάλει πουθενά αλλά κι αν σε βγάλει κάπου, μπορεί να είσαι στην κορυφή αλλά θα βρεθείς μόνος σου, αργά ή γρήγορα!! Και όπως είναι γνωστό όσο πιο ψηλό είναι το υψόμετρο τόσο πιο κρύο έχει.. Χωρίς την συντροφιά κάποιου να σε ζεσταίνει τι να την κάνεις την θέση στην κορυφή??? Μπορεί να τα έχεις όλα αλλά δεν θα είναι κανείς εκεί να τα μοιραστείς μαζί του!!! 

     Όσο για σένα που ακόμη δεν έχεις βρει αυτό που ψάχνεις..Δεν είναι απαραίτητο να κερδίσεις άμεσα κάτι… Μπορείς να περιμένεις μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή! Μπορεί όλοι να έχουν ήδη κερδίσει αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Δεν πρέπει να απογοητεύεσαι και να το βάζεις κάτω! Μπορεί το δικό σου λάφυρο να είναι κάπου κρυμμένο και να το βρεις την κατάλληλη στιγμή! Μπορεί να αργήσει να έρθει αλλά ίσως να είναι μεγαλύτερο και καλύτερο απ’ όλα τα άλλα! Δεν πρέπει να συμβιβάζεσαι με κάτι λιγότερο από αυτό που αξίζεις, δεν πρέπει να αλλάξεις χαρακτήρα ή τρόπο ζωής. Δεν πρέπει να καταφεύγεις σε λάθος επιλογές και σε λάθος τακτικές.. Αυτό που είναι να γίνει θα γίνει την κατάλληλη στιγμή με τον κατάλληλο άνθρωπο! Δεν χρειάζεται να μετανιώνεις για πράγματα που δεν έκανες ή δεν είπες.. Ότι είναι να γίνει θα γίνει αργά ή γρήγορα!!! 

Και αγάπη μου έτσι για να ξέρεις… Άλλο να γεμίζεις απλά τις νύχτες σου.... και άλλο να γεμίσεις την ζωή σου..

Από ότι με πληγώνει στην ζωή έχω μάθει να απέχω!

Skorpinazzz,
xxx

Κι αν είναι λάθος???

     Πάλι αυτές οι αναμνήσεις έρχονται.. Όπως έρχονται κάθε νύχτα, κάθε μέρα... Πάλι αυτές οι αναμνήσεις δεν φεύγουν, δεν χάνονται... Και δεν είναι ότι είναι άσχημες αναμνήσεις απλά σε κάνουν λίγο μελαγχολικό… Δεν είναι ότι δεν θέλεις να τα σκέφτεσαι, δεν είναι ότι δεν θες να θυμάσαι τα παλιά απλά σε κάνουν να νοσταλγείς ωραίες, γλυκές στιγμές με άτομα που ίσως να μην έχεις πλέον στην ζωή σου… Απλά κάποιες φορές οι αναμνήσεις εμφανίζονται μπροστά σου, είναι παντού και πάντα σε ακολουθούν… Όσο και να θέλεις να κρυφτείς, είναι εκεί και σε ακολουθούν σε κάθε βήμα της ζωής σου… Όσο και να θέλεις να τις αποφύγεις δεν μπορείς… Το ερώτημα είναι όμως δεν μπορείς ή δεν θέλεις καταβάθος??? Πως μπορείς να αποφύγεις κάτι που ποτέ δεν είχες αφήσει πίσω σου… Πως μπορείς να προχωρήσεις παρακάτω όταν αυτό που σε πονάει το κουβαλάς πάνω σου σαν φυλακτό και δεν το αφήνεις να φύγει??? Γιατί κρατάμε πάνω μας κάτι που μας πληγώνει, κάτι που δεν μας κάνει καλό? Γιατί ακόμη θυμάμαι τα παλιά και δεν μπορώ επιτέλους να προχωρήσω παρακάτω? Ήσουν κάτι αληθινό ή είσαι απλά μια φαντασίωση, μια φανταστική εικόνα, μια εμμονή του μυαλού?

     Φταίω εγώ ή φταις εσύ? Ποτέ δεν θα μάθουμε κι αυτό είναι που με καίει… Αν ήξερα θα σταματούσα να τα σκέφτομαι, θα σε ξεχνούσα… Θα προχωρούσα παρακάτω… Αλλά κάθε βήμα που κάνω σε βρίσκω εκεί! Σε κάθε βήμα μου συγκρίνω τα πάντα και τους πάντες με σένα! Σε κάθε βήμα μου σκέφτομαι εσένα και αυτό που ζήσαμε, αυτό που είχαμε… 

     Σκέφτομαι ότι αν έκανα κάτι διαφορετικά ίσως τώρα να σε είχα… Ίσως τώρα να ήμασταν μαζί… Αλλά δεν έκανα τίποτα… Σε είδα να φεύγεις και σε άφησα να φύγεις… Σε έχασα… Και σκέφτομαι γιατί??? Γιατί είμαστε τόσο εγωιστές και δεν λέμε τι νιώθουμε, την ώρα που πρέπει και στα άτομα που πρέπει?? Γιατί πρέπει να χάσουμε κάτι για να καταλάβουμε την αξία του? Γιατί όταν έχουμε την ευκαιρία δεν το κάνουμε γιατί απλά θεωρούμε τον άλλον δεδομένο…??? Σε είχα δεδομένο.. Δεν σε είχα ποτέ, αλλά ήξερα πως ότι και να συνέβαινε εσύ θα ήσουν εκεί… Κι όμως έκανα λάθος… Σε άφησα να φύγεις… Δεν προσπάθησα καν… Και τώρα μετά από 2 χρόνια ακόμη σε σκέφτομαι. Σκέφτομαι όσα μπορούσα να κάνω και δεν έκανα, όλα αυτά που μπορούσα να σου πω και δεν είπα, ενώ εσύ είχες κάνει αρκετά για μένα! Κι αν έκανα κάτι όμως, θα ήμασταν τώρα μαζί? Θα μου μιλούσες ακόμη? Θα ήσουν δικός μου? Θα σε είχα μόνο για μένα?

Όλα αυτά που μου έρχονται στο μυαλό κάθε φορά που σε σκέφτομαι με σκοτώνουν, με αρρωσταίνουν… Κι αν ήταν λάθος?? Κι αν όλα όσα έκανα μαζί σου ήταν λάθος?? Κι αν δεν έπρεπε ποτέ να τα παραιτήσω και έπρεπε να παλέψω για μας? Τι θα συμβεί αν έχω κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου?? Κι αν έχω αφήσει να χαθεί ‘το άλλο μου μισό’ έτσι απλά? Κι αν ποτέ δεν βρω κάποιον καλύτερό του? Τι γίνεται αν αυτός ήταν ο ‘ένας’ για μένα? Τι γίνετε αν μια μέρα ξυπνήσω και καταλάβω ότι όλα είναι πλέον αργά και ότι όλα πήγαν χαμένα περιμένοντας να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα, περιμένοντας εσύ να γυρίσεις πίσω ξανά? Πως μπορώ να ξέρω ότι εσύ δεν ήσουν για μένα ο ένας, και πως εσύ ήσουν μια απλή περιπέτεια και ότι έκανα την σωστή επιλογή να μην κάνω τίποτα για να σε διεκδικήσω? 

Video: Ποιος - Στέλιος Ρόκκος

 

‘Κρατάει καιρό αυτή η ανάγκη κρυμμένη μέσα μας βαθειά
και δεν τολμάει η αγάπη να μας ανοίξει τα φτερά
Κι εγώ πεθαίνω στην ματιά σου και θέλω τόσα να σου πω
να αφεθώ στην αγκαλιά σου να ταξιδέψω κι όπου βγω ...

Ποιός θα κάνει το βήμα ποιός , ποιός θα ανοίξει την πόρτα ποιός ?
ποιός θα πει όσα νοιώθει ποιός να σπάσει η σιωπή ..
Ποιός θα κάνει το βήμα ποιός , ποιός θα ανάψει τα φώτα ποιός ?
ας τολμούσες καρδία μου ναι , να ήσουν εσύ ...
Ας μου 'λεγες έλα έλα έλα έλα μαζί ...

Κρατάει καιρό αυτή η ανάγκη περνάει και χάνεται η στιγμή
στα φώτα λούζετε ο δρόμος κι εμείς ακόμα στην σιωπή
Κι εγώ πεθαίνω στην ματιά σου και θέλω τόσα να σου πώ
να αφεθώ στην αγκαλιά σου να ταξιδέψω κι όπου βγω ...

Ποιός θα κάνει το βήμα ποιός , ποιός θα ανοίξει την πόρτα ποιός ?
ποιός θα πει όσα νοιώθει ποιός , να σπάσει η σιωπή ...
Ποιός θα κάνει το βήμα ποιός , ποιός θα ανάψει τα φώτα ποιός ?
ας τολμούσες καρδία μου ναι , να ήσουν εσύ ..
Ας μου 'λεγες έλα έλα έλα έλα μαζί ... ’

     Όλα αυτά είναι εκείνα που θα ήθελα να σου πω μα δεν είπα ποτέ… Δεν ξέρω αν έκανα καλά που δεν έκανα εγώ αυτό το βήμα, δεν ξέρω αν όλο αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος… Αλλά θα ήθελα να ερχόσουν και να μου έλεγες έλα έλα έλα έλα μαζί… Μαζί!!!! Όχι μόνη μου, όχι μόνος σου αλλά μαζί… Το ξέρω ότι πολλές φορές δεν δείχνω όσα νιώθω, δεν εκφράζομαι εύκολα και δεν παραδέχομαι τα αισθήματα μου εύκολα αλλά θα ήθελα να με καταλάβαινες λίγο, θα ήθελα να επέμενες λίγο ακόμη, θα ήθελα να περίμενες ακόμη λίγο. Ήθελα χρόνο, χώρο και λίγη σιγουριά ακόμη!!! Δεν ξέρω αν έκανα σωστά ή όχι, αν πήρα την σωστή απόφαση, απλά φοβάμαι μην έρθει ποτέ η μέρα που θα μετανιώσω για τα πράγματα που δεν έκανα ή που δεν είπα. Έχω μάθει να μην μετανιώνω για τίποτα στην ζωή μου, ιδιαίτερα για τις επιλογές μου… Ξέρω ότι τώρα τα βλέπω πιο καθαρά τα πράγματα, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί έχω αλλάξει, έχω ωριμάσει λίγο πιο πολύ. Και σίγουρα τώρα θέλω άλλα πράγματα από αυτά που έψαχνα τότε… Βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Τότε οι επιλογές μου φαίνονταν σωστές για μένα, τώρα ίσως να έχω άλλες προτεραιότητες. Αυτό δεν σημαίνει ότι έκανα λάθος επιλογές, απλά εκείνο το χρονικό διάστημα έκανα αυτό που πίστευα σωστό με βάση τις απόψεις και τα θέλω μου. 

     If two people are meant to be together, eventually they'll find their way back! Αυτό το πιστεύω και σε αυτό ελπίζω.. Τώρα στο μόνο που ελπίζω είναι η μοίρα… Αν εμείς πρέπει να είμαστε μαζί τότε μια μέρα ίσως μας ξαναδοθεί η ευκαιρία για κάτι καινούργιο, για κάτι καλό… Ίσως σε δω μια μέρα μέσα στον δρόμο και να κάνουμε ότι δεν έγινε τίποτα και να αρχίσουμε πάλι από την αρχή… Προς το παρόν μου αρκεί να ξέρω ότι είσαι καλά, χαρούμενος και ευτυχισμένος. Μου αρκεί να σε βλέπω έστω και φιλικά… Τουλάχιστο έτσι έχω ακόμη μια τυφλή ελπίδα πως τίποτα δεν έχει τελειώσει μεταξύ μας ακόμη… Έστω και σαν φίλοι να βλεπόμαστε που και που, και να λέμε ότι είχαμε ωραίες και ευχάριστες αναμνήσεις ο ένας από τον άλλον μου αρκεί!  

Ίσως μια μέρα να βρω επιτέλους το θάρρος και να μας δώσω μια δεύτερη ευκαιρία… Ίσως μια μέρα να βρω το θάρρος και να προσπαθήσω!!! Ίσως μια μέρα να ξεπεράσω τα όρια μου και να κάνω εγώ αυτό το βήμα!

Skorpinazzz

xxxxxxxxxx

Ένας χορός...

     Ένας χορός που περίμενε για πάντα, από πάντα… Κάτι που πολλοί θα ήθελαν να πάνε, θα ζήλευαν και θα ήθελαν να είχαν την ευκαιρία να πάνε σ’ αυτό τον χορό. Αυτή ήταν όμως μπουχτισμένη από αυτούς τους χορούς, από το πλήθος, την υποκρισία, τα πρέπει και τα μη! Ένιωθε τόσο κρύα που ούτε η ακριβή της γούνα δεν μπορούσε να την ζεστάνει! Ένιωθε τόσο κρύα που η ζεστασιά του χώρου δεν την ζέστανε ακόμη κι αν οι πλούσιοι φίλοι της είχαν ακριβοπληρώσει τον χώρο για να είναι όλα στην εντέλεια. Ένιωθε τόσο κρύα επειδή ο κόσμος την άφηνε παγερή, όλα την άφηναν αδιάφορη. Ένιωθε τόσο κρύα που ο κόσμος της φαινόταν τόσο κοντά μα όλο και πιο μακριά. , τόσο κρύα που κανείς δεν μπορούσε να την ζεστάνει! Και ήθελε να τρέξει, να φύγει μακριά, να χαθεί.. Μα δεν μπορούσε! Έπρεπε να μείνει εκεί, έπρεπε να δείχνει χαρούμενη και ευτυχισμένη. Ήταν ελεύθερη αλλά στα αλήθεια ήταν κλειδωμένη μέσα σε αυτό τον κόσμο, στα πλούτη και την ψευτιά, στην δική τους φυλακή! Έμεινε εκεί αλλά μέσα στο μυαλό της είχε φύγει 100 χιλιόμετρα μακριά, καιρό τώρα!!!

     

     Και έτσι έβαζε κάθε νύχτα το ψεύτικο χαμόγελό της, ντυνόταν κι αυτή κάθε νύχτα με ψέματα και υποκρισία και έμενε εκεί γιατί αυτό είχε μάθει να κάνει, γιατί αυτό την είχαν μάθει να κάνει. Έλεγε ότι μισούσε τα ψέματα και την υποκρισία των ανθρώπων του κύκλου της αλλά στο τέλος κατάληξε και αυτή να κάνει το ίδιο! Έλεγε ψέματα σε όλους ότι περνούσε καλά, συμπεριφερόταν λες και απολάμβανε το όλο σκηνικό, λες και της άρεσαν όλα αυτά. Αυτά που είχε βαρεθεί, αυτά που είχε σιχαθεί, αυτά που κάποτε της άρεσαν αλλά τώρα δεν την γέμιζαν.

     Και πέρασε καιρός έτσι, από πάρτι σε πάρτι, από δεξίωση σε δεξίωση, βλέποντας τα ίδια άτομα και κάνοντας συζητήσεις για θέματα που δεν την ένοιαζαν. Της μιλούσαν μα δεν άκουγε, την ρωτούσαν μα απαντούσε μηχανικά, της έκαναν κομπλιμέντα μα δεν την ένοιαζε… Απαντούσε μηχανικά, χαμογελούσε μηχανικά, προσπαθούσε να είναι φιλική και ευγενική αλλά μέσα της ήξερε ότι όλα αυτά δεν ήταν γι’ αυτήν. Όλο αυτό το σκηνικό ήταν ένα μεγάλο λάθος, ένα μεγάλο αστείο. Ήταν στα αλήθεια φιλική και ευγενική απλά όλο αυτό δεν ήταν για αυτήν, δεν την γέμιζε πια, δεν άνηκε εκεί.

     Και ήθελε να τρέξει να φύγει, να χαθεί… Και έτρεξε, μια μέρα πήρε το θάρρος και έτρεξε μακριά, μέσα στο πλήθος περιπλανιόταν και ένιωσε για λίγο ελεύθερη, διαφορετική, κι όμως φαινόταν ακόμη ίδια με τους άλλους! Φορούσε ακόμη την γούνα της! Αυτή η γούνα είχε τιμή, είχε ιστορία, είχε πάνω τις αναμνήσεις που δεν ήθελε να ξέρει, που δεν ήθελε να θυμάται! Και τα πάρτι είχαν τιμή, όλα αυτά τα φορέματα, τα κουστούμια, τα φαγητά, όλος αυτός ο κόσμος που ήταν εκεί είχε τιμή!! Μια κρύα τιμή, μια τιμή για όλα!

     Τόσο καιρό ήθελε να μπει μέσα σ’ αυτό τον κόσμο, μέσα σ’ αυτό τον κύκλο.. Τόσο καιρό έκανε τα πάντα για να μπει μέσα, ήθελε τόσο πολύ να γίνει ένα με αυτούς αλλά τώρα έκανε τα πάντα για να φύγει μακριά τους! Κατάλαβε ότι αυτό που ζούσε δεν ήταν γι’ αυτήν, ήξερε ότι δεν είχε αυτό που ήθελε εκεί, αυτό που την γέμιζε, αυτό που της ταίριαζε!

     Περπατούσε γρήγορα μα τρομαγμένα, δεν ήξερε όμως που πήγαινε. Σκεφτόταν μα δεν μιλούσε, δεν μιλούσε για καιρό τώρα, η σιωπή είχε γίνει η καλύτερη της φίλη! Και περπατούσε χωρίς να καταλαβαίνει που ήταν μέχρι που κάτι την σταμάτησε! Έφτασε εκεί, μπροστά σ’ αυτό το μεγάλο κτίριο με το μεγάλο ρολόι.. Στεκόταν εκεί και το χάζευε, και της άρεσαν τα ρολόγια. Καθόταν εκεί και άκουγε το θόρυβο που έκανε. Ο μεγάλος δείκτης έκρυβε τον μικρό, η ώρα ήταν 12.  Εκεί τα είχε ξεχάσει όλα, για 5 λεπτά είχε χαθεί μέσα στην βοή του δρόμου, μέσα στην βαβούρα και τον θόρυβο των περαστικών και των αυτοκινήτων! Είχε χαθεί μέσα στον μαγευτικό ήχο που έκανε το ρολόι! Και γύρισε πίσω και είδε, είδε δύο μάτια να την κοιτάνε! Δύο μάτια να την λυτρώνουν, δύο μάτια να την ζεσταίνουν τόσο πολύ που ξεχάστηκε! Αυτή δεν μιλούσε, δεν σκεφτόταν, δεν ήξερε τι να κάνει. Αυτός ο άγνωστος της γέμιζε το κενό που τόσοι άλλοι δεν μπορούσαν, που τόσοι άλλοι δεν προσπάθησαν καν. Και τότε ο χρόνος σταμάτησε για λίγο, σταμάτησε ο χρόνος σε εκείνη την στιγμή! Και αυτός της χαμογέλασε και αυτή του χαμογέλασε και μετά χάθηκαν μέσα στο πλήθος… Τίποτα δεν είχε σημασία τώρα, η ψυχή βρήκε αυτό που έψαχνε. Βρήκε μια σπίθα ελπίδας, η οποία ήταν αρκετή για να ζεστάνει την κρύα της καρδιά. 

     Μια σπίθα είναι αρκετή για να δώσει ζωή και δύναμη στην καρδιά μας να συνεχίζει να ζει και να ελπίζει! Ήταν δυο άνθρωποι από διαφορετικούς κόσμους, δύο άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ τους αλλά είχαν κάτι κοινό! Είχαν την ίδια ενέργεια, ένιωθε ο ένας τον άλλον, υπήρχε χημεία μεταξύ τους! Και όπως έχουμε μάθει στην χημεία δύο πράγματα συμβαίνουν πάντα. Πρώτον τα αντίθετα έλκονται με ελκυστικές δυνάμεις μεγαλύτερες από αυτές που τα άτομα ξεχωριστά έλκονται από τον εαυτό τους. Δεύτερον όταν αυξάνεις την θερμοκρασία μιας αντίδρασης τότε αυξάνετε και η σύνθεσή της αντίδρασης!

     Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει η ζωή  και ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου τύχει. Στον έρωτα δεν επιλέγουμε εμείς ποιον θα ερωτευτούμε, δεν επιλέγουμε πότε θα συμβεί αυτό αλλά και ούτε σε ποια φάση της ζωής μας θα μας βρει! Δεν είναι κάτι που μπορείς να ελέγξεις, απλά συμβαίνει ξαφνικά και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να το ζήσεις! Στον έρωτα δεν βλέπεις με τα μάτια σου αλλά επιλέγεις το ταίρι σου με τα μάτια της καρδιάς. Κάποιες φορές η καρδιά βλέπει πράγματα που οι άνθρωποι πολλές φορές αγνοούν. Η αγάπη αναζητά ερεθίσματα της καρδιάς και όχι των ματιών ή του σώματος.

Video:  Rihanna- Stay ft. Mikky Ekko

              

                       

     

     Δεν ξέρω για πόσο θα μείνεις αλλά θέλω να μείνεις εδώ για μένα, μαζί μου για όσο κρατήσει αυτό. Όχι μόνο για σήμερα αλλά και κάθε μέρα της ζωής μας όσο θα είμαστε μαζί! Σε θέλω εδώ, να ζούμε μαζί το κάθε λεπτό μας. Μαζί μου, μόνο για μένα!

Skorpinazzz