Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Μια φωτοβολίδα μες την νύχτα σκάει!

Μια φωτοβολίδα μες την νύχτα σκάει… Στην καρδιά σου καίει μια μικρή φωτιά και από την ματιά ένα φως που ρέει! Μια φωτοβολίδα μες την νύχτα σκάει και ας ξαναγυρνάει πίσω η σελίδα! Όλα είναι ίδια αν δεν τα αγαπάς και όλα μένουν ίδια άμα δεν τα πας! Κι όλα  αυτά που είναι γίνονται ξανά μέσα από την δικιά σου την ματιά!


Video: Orfeas Peridis- Mia fotovolida


Μεγαλώνουμε μου λες και εγώ λέω όχι. Αρνούμαι να μεγαλώσω. Αρνούμαι να δω την αλήθεια. Μου λες ότι χάσαμε την  αθωότητα μας, την παιδικότητά μας και εγώ σου λέω όχι. Η παιδικότητά σου δεν χάνετε έτσι απλά. Η αθωότητά σου δεν χάνετε μέσα σε μια νύχτα! Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας τι είναι σωστό και τι λάθος. Μεγαλώσαμε με τόσα ναι και με τόσα όχι που ξεχάσαμε ποιο πραγματικά είναι το σωστό για μας. Μας κάνανε να πιστέψουμε στα δικά τους σωστά, στα δικά τους λάθη. Μιλάνε, όλοι μιλάνε, όλοι κρίνουν, όλοι κάνουν τους παράγοντες. Ξέρουν λένε. Μα τι αλήθεια ξέρουν? Δεν μας ξέρουν, δεν μπήκαν στον κόπο να μας μάθουν. Δεν ξέρουν τίποτα! Ξέρουν την δικιά τους αλήθεια, την δικιά τους ζωή, ξέρουν τα δικά τους σωστά , τα δικά τους λάθη. Αυτό δεν σημαίνει ότι ξέρουν την δικιά μας ζωή, την δικιά μας αλήθεια! Με κοιτάζεις και λες δεν είμαι ίδια και εγώ χαμογελάω και λέω όχι. Είμαι αυτή που ήξερες, αυτή που αγάπησες. Φυσικά και δεν μπορείς να μένεις ίδια κατά όλη την διάρκεια της ζωής σου. Οι προτεραιότητες σου αλλάζουν, αλλάζουν τα θέλω σου και αλλάζει η ζωή σου καθημερινά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αλλάζεις εσύ. Κάποιοι άνθρωποι έρχονται στην ζωή σου απρόσμενα, άλλοι έρχονται ακάλεστοι και άλλοι απλά υπάρχουν εκεί καιρό τώρα. Με τα άτομα που έχεις μάθει ξέρεις τι να κάνεις, ξέρεις πώς να του χειριστείς. Τι γίνεται όμως με αυτούς που έρχονται απρόσμενα? Πως τους αφήνεις μέσα? Πως μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να αφεθείς? Τι να κάνεις? Τι είναι σωστό και τι λάθος? Πότε είναι η σωστή ώρα και ποιος μπορεί να σου υποσχεθεί ότι αυτός είναι ο σωστός, ο ένας?


Τόσα αναπάντητα γιατί, τόσα όχι και μη. Μα εσύ το θες, εσύ νιώθεις έτοιμη να αφεθείς. Θέλεις να αφεθείς, θέλεις να πιστέψεις ότι αυτός είναι ο σωστός. Κάποιες φορές αλλιώς τα φαντάζεσαι και αλλιώς έρχονται τα πράγματα. Ζούσα την ζωή μου χτίζοντας τοίχοι ψηλά, αφήνοντας έξω πολλούς ανθρώπους που ίσως άξιζαν μια ευκαιρία. Άλλους αγαπήσαμε, άλλους πληγώσαμε, άλλους μισήσαμε, σε άλλους δώσαμε αγάπη, με άλλους δεθήκαμε και σε άλλους δοθήκαμε. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα είναι ο σωστός για σένα, ποτέ δεν θα είσαι σίγουρος αν αυτό που κάνεις είναι το σωστό για σένα. Απλά ξέρεις ότι εκείνη την στιγμή αυτό σε έκανε χαρούμενο, ήταν αυτό που ήθελες. Όλα έρχονται και όλα φεύγουν. Ότι αρχίζει κάποτε τελειώνει. Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής. Αυτή είναι και η ζωή μας. Όσο και αν σε πονάει αυτή είναι η αλήθεια. Ποτέ δεν θα μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα. Όλα αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Αλλάζει ο κόσμος, αλλάζεις και εσύ. Απλά πρέπει να ζεις την κάθε στιγμή της ζωής σου. Πρέπει να μάθεις να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους λίγο περισσότερο. Πρέπει να ζεις το τώρα χωρίς όχι και μη. Χωρίς ανασφάλειες και χωρίς αναστολές. Ζήσε το τώρα και άσε το μετά. Για το μετά κανείς δεν είναι σίγουρος. Το παρελθόν είναι εκεί γραμμένο, το μέλλον αβέβαιο, το μόνο που έχουμε αληθινό είναι το τώρα. Κλείσε τα μάτια και αφήσου, κλείσε τα αυτιά σου και μην τους ακούς. Εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους τους άλλους πιο είναι το σωστό για σένα, εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους τους άλλους τι πραγματικά χρειάζεσαι και ποιος πραγματικά είσαι. Αν εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις τι πραγματικά σου κάνει καλό τότε πως περιμένεις από τους άλλους να το ξέρουν. Η ζωή είναι δικιά σου και εσύ μόνος σου πρέπει να την κτίσεις όπως θες. Με τα δικά σου λάθη και σωστά, με τις δικές σου επιλογές και με τα δικά σου θέλω. Μόνο τότε θα είσαι πραγματικά χαρούμενος. Μην εξαρτάσαι από καταστάσεις και ανθρώπους. Η ευτυχία εξαρτάται μόνο από εσένα. Κάνε αυτό που θέλεις, χωρίς να ρωτάς ποιο είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος. Και στην τελική αν ήταν όλα λάθος θα πεις ότι ήταν δικό σου λάθος και όχι κάποιου άλλου! Έτσι είναι η ζωή, γεμάτη ρίσκα. Ρισκάρεις και κάποτε κερδίζεις, άλλοτε χάνεις. Αλλά στην τελική προσπάθησες. Θα κλάψεις θα γελάσεις και σε 6 μήνες από τώρα θα τα σκέφτεσαι και θα λες ότι έζησες! Ότι έκανες αυτό που σε έκανε χαρούμενο έστω και αν αυτό κράτησε 2 μήνες, 6 μήνες, 2 χρόνια.


Η ζωή είναι απρόβλεπτη, μα και εμείς οι ίδιοι είμαστε απρόβλεπτοι. Με άλλους ρισκάρουμε πιο πολύ, με άλλους πιο λίγο. Σημασία έχει να κρατάς το ήθος και τον χαρακτήρα σου σταθερό… όλα τα άλλα είναι απλά λεπτομέρειες! Αν σε κάνει χαρούμενο η ζωή που έχεις τότε είσαι στο σωστό δρόμο!


Skorpinazzz,
xxx  

Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

The last goodbye...

Στιγμές δεδομένες, άνθρωποι ξεχασμένοι, ανούσιες πράξεις, κούπες ξεχασμένες δίπλα από το παράθυρο, κρύο δωμάτιο, κρύα πρόσωπα, ανέγγιχτα γράμματα, γράμματα που ποτέ δεν γράφτηκαν, ποτέ δεν στάλθηκαν, ποτέ δεν άρχισαν, ποτέ δεν τελείωσαν! Χαμένα τηλεφωνήματα, χαμένοι και εμείς, ανείπωτα λόγια, λόγια ανύπαρκτα, ανούσια, ασήμαντα και όμως σημαντικά! Λόγια συνηθισμένα αλλά ξεχασμένα σε μια ευχή, σε ένα όνειρο! Λόγια που δεν ειπώθηκαν αν και θα έπρεπε! Λόγια ξεθωριασμένα, ξεχασμένα και ριγμένα στο πάτωμα με τόση βία, με τόσο μίσος μα και αγάπη, θυμό και πόνο. Λόγια που έπρεπε να πεις και δεν είπες, λόγια που ήθελες να πεις και δεν βρήκες το θάρρος, λόγια αληθινά, λόγια καρδιάς… Λόγια χαραγμένα στην καρδιά, κλειδωμένα σε ένα μπαούλο με πολύτιμους θησαυρούς. Μα δεν πρόλαβες να τα πεις, μα δεν πρόλαβες να τα μοιραστείς, σαν και έχεις χάσει το κλειδί! Σαν και αυτές οι μικρές υπάρξεις, νεράιδες τις λένε, ήρθαν και πήραν το κλειδί και το έχουν θάψει στο μαγικό τους κήπο, κάπου βαθιά κρυμμένα και σε έχουν ποτίσει νέκταρ για να το ξεχάσεις και να ξεχαστείς. Και εσύ τις άφησες έτσι απλά να το πάρουν. Δεν πρόλαβα να μιλήσω, δεν πρόλαβα να κάνω κάτι… Ίσως δεν μπορούσα, αυτό λέω σε μένα, μα είναι αυτό αλήθεια? Ή απλά είναι και αυτό μια δικαιολογία για να νιώσω καλύτερα!



Πολλές φορές θεωρούμε κάποιους ανθρώπους δεδομένους. Ξέρουμε ότι υπάρχουν εκεί, ζουν μαζί μας, ζουν για εμάς! Θα μπορούσαν να κάνουν τα πάντα για μας γιατί μας αγαπάνε και επειδή τους αγαπάμε και εμείς! Δίνουν χωρίς να πάρουν, γιατί αυτό είναι η αγάπη, δίνεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα! Και εσύ μεγάλωσες ξέροντας ότι πάντα θα είναι εκεί για σένα! Ποτέ δεν σκέφτηκες ότι δεν είναι δεδομένοι, ότι είσαι τυχερός που τους έχεις και ότι είναι δώρο από Τον Θεό. Πολλές φορές θυμώνεις, νευριάζεις μαζί τους άλλες φορές πληγώνεται ο εγωισμός σου, η περηφάνια σου και γίνεσαι σκληρός μαζί τους. Αλλά αυτοί πάλι είναι εκεί και σε περιμένουν, θα σε συγχωρέσουν όπως κάνουν πάντα άλλωστε. Κάποιες φορές όμως δεν γίνεται αυτό. Πολλές φορές δυστυχώς ο εγωισμός υπερισχύει την αγάπη και τότε οι δρόμοι των ανθρώπων χωρίζονται. Ο καθένας από εμάς είναι τόσο εγωιστής που μπορεί να κάνει χρόνια να μιλήσει ξανά στο αγαπημένο του πρόσωπο. Αν είναι τυχεροί, η ζωή θα τους δώσει μια δεύτερη ευκαιρία και ίσως οι δρόμοι αυτών των ανθρώπων να συναντηθούν ξανά, αν όχι όμως οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να ζήσουν χρόνια ολόκληρα δίχως να πουν μία λέξη μεταξύ τους. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί δυστυχώς η τύχη να μην είναι με το μέρος τους και να μην υπάρξει ποτέ αυτή η δεύτερη ευκαιρία. Μπορεί αυτή να είναι η κατάλληλη στιγμή να πεις αυτά που θέλεις γιατί ίσως αύριο… ίσως να μην υπάρχει αύριο… Κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το αύριο! Θυμάμαι από μικρή ο πατέρας μου πάντα έλεγε ‘Μην αφήσεις για αύριο, κάτι που μπορείς να κάνεις σήμερα!’. Μην περιμένεις το αύριο, μην περιμένεις μέχρι το τελευταίο αντίο, μπορεί να μην είσαι τόσο τυχερός για να έχεις αυτή την ευκαιρία! Μπορεί να μην υπάρχει αύριο! Μην αφήσεις το αύριο να σε προλάβει! Έφυγες νωρίς…



Video: Elefteria Arvanitaki – Efiges Noris


Αυτό το τηλεφώνημα που δεν έκανες, αυτά που δεν είπες, αυτά που δεν έκανες. Όλα αυτά θα σε βασανίζουν μια ζωή! Κάνε αυτό που θέλεις όσο είναι νωρίς.. Μην περιμένεις το τελευταίο αντίο να σε προλάβει, μην περιμένεις από τους άλλους να το κάνουν αυτοί πρώτοι! Η ζωή είναι αρκετά μικρή για να ζούμε με μίσος στην καρδιά μας και για να ζούμε δυστυχισμένοι… Αλλά είναι και πολύ μεγάλη για να την ζήσεις μετανιώνοντας για τα λόγια που δεν είπες και για τις πράξεις που δεν έκανες! Εμείς φτιάχνουμε την δική μας ευτυχία! Είναι στα χέρια μας να είμαστε χαρούμενοι και να ζούμε την κάθε στιγμή με τα άτομα που αγαπάμε! Συγνώμη αν κάποιες φορές είμαι σκληρή, συγνώμη αν κάποιες φορές είμαι αντιδραστική, συγνώμη αν κάποιες φορές λέω τα λάθος λόγια, κάνω τα λάθος πράγματα. Προσπαθώ, μαθαίνω , αλλάζω! Όλοι κάνουμε λάθη και είναι καλό να τα αναγνωρίζουμε. Αλλά δεν είναι σωστό αυτά τα λάθη, η ντροπή και ο εγωισμός να μας κρατάνε πίσω από το να είμαστε μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα! Αυτοί που σε αγαπάνε σε αποδέχονται όπως είσαι, το ίδιο και εσύ, πρέπει να τους αποδέχεσαι όπως είναι! Μαθαίνεις να ζεις με τα λάθη και τα σωστά τους, με τα κακά και τα καλά τους, γιατί τους αγαπάς και σε αγαπάνε. Είσαι πάντα εκεί για αυτούς, όπως και εκείνοι για σένα. Ακόμη κιαν ζείτε σε διαφορετική πόλη, σε διαφορετική χώρα, σε διαφορετικό περιβάλλον,  πάντα θα είσαι εκεί για αυτούς όπως και εκείνοι για σένα! Και όχι δεν είναι δεδομένο ότι τους αγαπάς, πρέπει να τους το λες κάθε στιγμή, με την πρώτη ευκαιρία που βρίσκεις, με το καλημέρα τους, με το καληνύχτα σου, μέχρι το τελευταίο αντίο! Μέχρι να βρεθούμε ξανά όλοι μαζί σε εκείνο το μέρος από το οποίο οι πρόγονοί μας ξεκίνησαν. Μέχρι να ειδωθούμε ξανά σε εκείνο το μαγικό μέρος, Παράδεισος το λένε, και έχει εκεί κλεισμένους τους καλύτερους ανθρώπους. Μην κλαις, μην στεναχωριέσαι για αυτούς. Εκείνοι είναι χαρούμενοι εκεί. Εκεί είναι ο τελικός προορισμός, το άσπρο φως, η χαρά και η γαλήνη. Εκεί τραγουδάνε οι Άγγελοι και ψάλουν ύμνους μαζί με τους Αγγέλους που ήταν εδώ στην γη μαζί μας κάποτε! Είναι όλοι εκεί και μας βλέπουν από ψηλά, προσεύχονται για μας και μας προσέχουν! Κάποιες φορές έρχονται στα όνειρα μας, κάποιες φορές τους νιώθουμε δίπλα μας σαν ένα κρύο αεράκι ή άλλες φορές ξέρεις απλά ότι είναι εκεί και σε προσέχουν. Πάντα θα είναι στην καρδιά σου και πάντα θα τους σκέφτεσαι όσα χρόνια κιαν περάσουν γιατί είναι οι άνθρωποί σου, η ζωή σου, οι αναμνήσεις σου! Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσευχηθούμε στο Θεό γι’ αυτούς να τους προσέχει και να τους έχει καλά, μέχρι την μέρα που θα συναντηθούμε ξανά! Ραντεβού στο Παράδεισο!




You left so sudden and I didn't have the chance to give you my letters to Heaven! Take care of yourself and take care of my other Angels up there.

Skorpinazzz,

xxx

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

The demons inside me!!!

Πέρασε ακόμη μια μέρα, έτσι, απλά, αόριστα! Και πάλι αυτές οι σκέψεις δεν λένε να φύγουν… Όλες αυτές οι αναμνήσεις είναι εκεί! Με ακολουθούν σε κάθε μου βήμα, σε κάθε νέα αρχή! Γιατί? Δεν γίνεται απλά να χαθούν? Σε έχω αφήσει πίσω μου, σε έχω αφήσει ελεύθερο γιατί με ακολουθάς? Τι άλλο ζητάς? Μυαλό τι θες από μένα, γιατί δεν με αφήνεις ήσυχη?


Κάποιες φορές κλείνω τα μάτια μου για να μην τους βλέπω, άλλες φορές κλείνω τα αυτιά μου για να μην τους ακούω.. Αλλά πάντα είναι εκεί και με ακολουθούν! Those demons never sleep, they never leave me alone! Τους ακούω να ψιθυρίζουν και να σχολιάζουν κάθε μου κίνηση και κάθε επιλογή μου! Γιατί είναι τόσο δύσκολο να μην τα σκέφτομαι? Γιατί είναι τόσο δύσκολο να με αφήσουν μόνη? Θέλω να είμαι μόνη μου, θέλω να είμαι ελεύθερη! Θέλω να μην σκέφτομαι, να μην γίνομαι καχύποπτη. Θέλω να μπορέσω πάλι να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους τριγύρω μου! Θέλω να είμαι χαρούμενη, χωρίς κακές σκέψεις, χωρίς υποψίες, χωρίς ανασφάλειες!


Ζούμε σε ένα αβέβαιο κόσμο που αλλάζει συνεχώς, με ένα αβέβαιο αύριο. Οι καταστάσεις αλλάζουν και μας αλλάζουν και εμάς σαν ανθρώπους. Τίποτα δεν μένει το ίδιο, τίποτα! Υπάρχουν και αυτές οι μέρες που είσαι κάπως, νιώθεις διαφορετικός. Ίσως να νιώθεις ότι έχεις μείνει στάσιμος για πολύ καιρό και να θες κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό! Ίσως να ήρθε η ώρα να βρεις κάτι καινούργιο για να αλλάξει η καθημερινότητά σου και η διάθεσή σου! Ίσως να ήρθε ο καιρός να κάνεις ένα βήμα παραπέρα! Πολύς κόσμος δεν είναι συνηθισμένος στις αλλαγές, πολλοί δεν μπαίνουν καν στο κόπο να ψαχτούν και να βρουν τι είναι αυτό το οποίο τους εκφράζει. Συμβιβάζονται με τα εύκολα, τα σίγουρα, τα συνηθισμένα! Μα εγώ δεν μπορώ! Ο νους δεν βρίσκει ησυχία, και η καρδιά δεν βρίσκει την γαλήνη που αναζητά! Πολλοί δεν μπορούν να με καταλάβουν. Πολλές φορές θα μπω στον κόπο να μιλήσω σε κάποιους για τις σκέψεις μου αλλά λίγοι θα με καταλάβουν. Λες και είμαι από άλλο πλανήτη! Λες και μιλάω μια άλλη γλώσσα! Και μετά έρχεται αυτή η ηλίθια πρόταση: ‘Τα έχεις όλα, το μόνο πράγμα που σου λείπει είναι η αγάπη!’ Ναι , σκέφτομαι πολλές φορές ότι τα έχω όλα. Πολλοί θα ζήλευαν αυτά που έχουμε! Έχουμε ένα σπίτι να μένουμε, ρούχα, παπούτσια, φαγητό, οικογένεια. Έχω την  οικογένεια μου, τους φίλους μου, την ζωή μου και εσύ μου μιλάς για έρωτες? Δεν είναι αυτό αγάπη? Μου λες ότι η αγάπη ενός ανθρώπου, ‘το άλλο μισό σου’, είναι πιο δυνατή από αυτή την αγάπη που σου δείχνει η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και όλοι αυτοί που είναι τριγύρω σου? Μου λες δηλαδή ότι όλα αυτά που έχω δεν μετράνε και μετράει η αγάπη ενός ανθρώπου που θα τύχει να είμαι μαζί του για κάποιο χρονικό διάστημα? 


Έχω ερωτευτεί ξανά, αλλά όχι σε τέτοιο σημείο που να πιστεύω ότι αυτός που έχω δίπλα μου είναι όλη μου η ζωή! Έχω άλλα πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή μου τα οποία με απασχολούν! Έχω στόχους, έχω όνειρα! Και συγχωρέστε με αν γίνομαι ρηχή αλλά έχω άλλες προτεραιότητες! Φυσικά και όλοι χρειαζόμαστε την αγάπη στην ζωή μας! Αλλά ο καθένας αποδέχεται την αγάπη που μπορεί να αντέξει και αυτή που μπορεί να ανταποδώσει! Υπάρχουν πολλά είδη αγάπης! Υπάρχει η αληθινή αγάπη, η αγνή αγάπη, η αδελφική αγάπη, η αγάπη της μάνας, η αγάπη μεταξύ φίλων και άλλες πολλές! Ο καθένας από εμάς δέχεται την αγάπη που μπορεί να αντέξει και αυτή που τον κάνει ευτυχισμένο! Όλοι είμαστε διαφορετικοί και όλοι αναζητάμε διαφορετικά πράγματα. Δεν πρέπει να είμαστε όλοι ίδιοι. Και ο καθένας βρίσκει τον δικό του τρόπο για να απαλλαγεί από αυτά που τον βασανίζουν! Μπορεί αυτός ο τρόπος να είναι ένας τρόπος ζωής, μια γλυκιά εμπειρία, μια ζωηρή περιπέτεια, μια εξόρμηση στο άγνωστο ή μια ύπαρξη που θα πάρει μακριά όλους τους φόβους και τις ανησυχίες μας!




Δεν μπορώ όμως να βασίσω την ευτυχία μου πάνω σε κάποιον άλλον, για να με κάνει να νιώσω καλά! Δεν μπορώ έτσι απλά να αλλάξω αυτά που αισθάνομαι και αυτά που σκέφτομαι! Πρέπει από μόνη μου να βρω την άκρη, πρέπει να γίνω πρώτα από μόνη μου ξανά χαρούμενη και σίγουρη για να αφήσω κάποιον ξανά μέσα!  Η μοναξιά είναι κακό πράγμα και όταν συνηθίσεις να είσαι μόνος σου είναι ακόμη χειρότερο! Αλλά δεν μπορώ να πληγώνω άλλους ανθρώπους προσπαθώντας να βρω εμένα! Δεν μπορώ να είμαι με κάποιον όταν εγώ η ίδια δεν ξέρω τι θέλω και τι θέλω να είμαι! Ίσως να μην θέλω να είμαι άλλο μόνη μου αλλά δεν μπορώ να είμαι με κάποιον από την στιγμή που εγώ είμαι αλλού! Από την στιγμή που εγώ είμαι χαμένη στο δικό μου κόσμο, στα δικά μου όνειρα! I dont need anyone to fix me, I am not broken… θέλω απλά κάποιον να με πάρει από το χέρι και να περπατήσει μαζί μου, δίπλα μου! Θέλω κάποιον να με καταλαβαίνει και να είναι εκεί στα κακά και τα καλά μου! Στις λύπες και τις χαρές μου! Ίσως κάποτε να βρω την άκρη και να ισορροπήσω τα θέματα καρδιάς με τα όνειρά μου… Ίσως σε μια φάση της ζωής μου να βρω λίγο χώρο για να αφήσω κάποιον μέσα ξανά, αλλά τώρα αυτό φαίνετε μακρινό όνειρο!



Ναι! All we need is love! Αλλά το είδος της αγάπης που χρειάζεται ο καθένας είναι διαφορετικό! Εμένα μου αρκεί να ξέρω ότι υπάρχουν 2 μάτια εκεί έξω που με σκέφτονται και με νοιάζονται.. Η οικογένειά μου, οι γονείς μου, οι φίλοι μου, τα άτομα που αγαπώ και μ’ αγαπάνε! Αυτοί για μένα είναι αρκετοί για να με πάρουν μια αγκαλιά ή να μου πουν απλά μια λέξη και όλοι οι φόβοι μου να χαθούν! Αυτοί μου δίνουν αρκετή δύναμη για να παλέψω με αυτούς τους ‘δαίμονες’ μέσα μου!


Don’t bury your demons deep in the ground when it all falls down! The only way is up!!!


Video: James Morrison – Up ft. Jessie J


Skorpinazzz,

xxx